Todo es posible en Ecuador!!
Blijf op de hoogte en volg Tom
06 November 2014 | Suriname, Paramaribo
Lieve mensen,
Ik ben inmiddels alweer drie maanden onderweg, maar het voelt vele en vele malen korter. In deze tijd heb ik nog maar twee landen echt bezocht in dit continent (niet helemaal volgens planning, of beter gezegd volgens verwachting) aangezien ik het woord planning voorlopig uit mijn woordenschat heb verdreven.
Zoals ze zeggen ‘time flies when you’re having fun”, en aan plezier heb ik hier zeker geen gebrek. In mijn vorige verslag heb ik jullie verteld over mijn avonturen in Colombia, en nu wil ik graag wat vertellen over mijn vervolgbestemming “Ecuador!”
Allereerst wil ik nog iedereen die de moeite heeft genomen om mijn vorige verslag te lezen van harte bedanken en de mensen die een reactie hebben achter gelaten zelfs nog meer, thanks! Het doet me goed om van jullie te horen. :D
Todo es posible en Ecuador, alles is mogelijk in Ecuador!!
Een van de kleinere landen in Zuid Amerika, maar wat heeft het enorm veel te bieden. Het land is vernoemd naar de evenaar (oftewel Ecuador in het Spaans) en wordt in vier zones verdeeld. De kust (costas), het andes gebergte (Sierra), het amazonegebied (Oriente) en de Galapagoseilanden.
Ecuador behoort tot een van de landen met de meeste armoede (45,2% leeft onder de armoedegrens) en kampt dan ook met vele economische problemen. Het is een democratisch land, maar onder de bevolking heerst er veel onvrede over het beleid van de regering en president. Toch was ik enigszins verbaasd toen ik hoorde dat er in het verleden diverse presidenten zijn vermoord, en waar opstandige politieagenten zelfs in 2010 nog faalde in een ontvoeringspoging van de huidige president.
Zelf heb ik juist de indruk gekregen dat vele mensen hier erg vredig en gelukkig zijn. Ze zijn misschien niet rijk of welvermogend, maar zijn tevreden met hetgeen wat ze hebben en misschien nog wel veel belangrijker, zijn bereid om elkaar (maar ook buitenlanders) ten alle tijden te helpen in wat dan ook. Dat merkte ik al gelijk bij aankomst, toen ik hulpeloos in een druk station om me heen aan het kijken was op zoek naar mijn vervoer. De dame in kwestie miste zelf haar bus om mij in de juiste richting te dirigeren en liep zelfs mee tot in de bus om de chauffeur te zeggen dat ik wel wat hulp kon gebruiken. Zoiets zal je in Nederland niet snel meemaken..
Maargoed mijn reis begonnen in de hoofdstad Quito. Dit is een van de mooiste hoofdsteden die ik ooit heb bezocht. Het is omringd door bergen en vulkanen en het uitzicht vanuit hier is adembenemend mooi . Het is een stad vol met oude monumentale gebouwen, kerken, pleinen en even voor de mannen onder ons ‘’het is zeker geen straf om hier rond te lopen of te verdwalen want ook hier is er genoeg vrouwelijk schoon te bewonderen’’.
In Quito heb ik het studentenleven weer opnieuw mogen beleven. Ik heb hier twee weken Spaanse privéles gevolgd en beheers de taal steeds beter. Een ander doel van mij was om op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk. Uiteindelijk in een weeshuis beland waar ik op de bijbehorende school Engelse les heb gegeven en samen met andere vrijwilligers de speelplaats heb opgeknapt. Ik miste het stiekem toch wel een beetje om mijn handjes uit de mouwen te steken (workaholic?) en op deze manier kon ik toch iets extra’s betekenen voor de mensen hier en bovendien mijn Spaans meer optimaliseren door het gelijk in de praktijk te brengen. Maar naast al het harde werken en studeren en het maken van huiswerk, horen er bij het studentenleven ook de nodige feestjes en stapavonden met medestudenten. Om niet al teveel buiten de maat te dansen, toch maar besloten om een keer deel te nemen aan een cursus Salsa. Dit was geen groot succes, maar gelukkig had ik ook diverse locale vrienden die me uiteindelijk de moves hebben kunnen leren en waardoor ik toch nog de show kon stelen op de dansvloer. (of misschien was dit alleen in mijn beleving en kreeg ik de nodige aandacht omdat het er zo apart uitzag, maargoed!)
Helaas heb ik tijdens mijn verblijf in Quito ook wat lichamelijke klachten ondervonden die mij erop wezen even wat gas terug te nemen (daarmee doel ik vooral op het feit om minder te sporten, en andere activiteiten met veel inspanning te ondernemen). Ik heb noodgedwongen vier dagen met hoge koorts op bed gelegen, en ben vervolgens op meer dan 4000 meter hoogte een trektocht van enkele dagen gaan doen. Aangezien ik dit afgesproken had en dacht het fysiek wel aan te kunnen, toch besloten om te gaan en dat heb ik geweten. Tijdens de tocht vooral de eerste dag flink moeten afzien, maar naarmate de dagen vorderde voelde ik me steeds fitter. Tot het moment dat ik ’s nachts wakker werd van enorme pijn in mijn hartstreek en mijn vrienden/huisgenoten met me naar de eerste hulp moesten voor pijnmedicatie en verder onderzoek. De gehele week diverse onderzoeken gehad, waar gelukkig geen schokkende resultaten uitkwamen en ik dus weer als gezond verklaren werd!
Het mooie van Ecuador is dat je binnen een aantal uren in de bergen, jungle of op de stranden kunt chillen. De weekenden dus vooral gebruikt om allerlei trips te ondernemen. Om jullie wat inzicht te geven van welke plaatsen je zeker niet mag missen, zal ik hier nu wat over vertellen.
Banos, een plaats gelegen in de bergen omring door rivieren, actieve vulkanen en watervallen. Een paradijs voor de actievelingen onder ons, want je kunt er oa. raften, hiken en mountainbiken, maar ook voor degene die rustiger aan van de prachtige natuur willen genieten zijn er voldoende mogelijkheden. Verder bevinden zich er diverse natuurlijke hotsprings waar je aan het einde van de dag heerlijk tot ontspanning kunt komen en jezelf weer op te laden voor het bruisende nachtleven (in het weekend).
Tena, een dorp gelegen in het Amazonegebied vanuit waar je diverse trekkingen in de jungle kunt ondernemen. Zelf heb ik hier een tocht van drie dagen ondernomen, en wat een gave ervaring. Wat je zoal op zo’n trip kunt verwachten is natuurlijk heel veel ongerepte natuur, waar je diverse trekkingen kunt ondernemen om wildlife te spotten en de gidsen je vanalles leren over de natuur. Denk hierbij aan het vinden van voedsel, medicinale planten, materialen om sieraden mee te maken, huizen, vloten te bouwen etc etc. Verder kun je er vissen op oa. piranha’s & catfish, ga je op zoek naar goud in de rivier, leer je schieten met een blaaspijp, kun je je laten drogeren door een Sjaman door de hallucinerende plant “Ayuascua” (en wat ik van horen zeggen heb ;-), is dat deze plant je in een totale andere belevenis brengt) en kun je je vervolgens door deze beste man laten reinigen van al het kwaad en tot slot, voor de vrouwen onder ons, bevinden zich er vele cacaoplanten om zelf je eigen verse chocolade te maken.
Quilotoa, een dorp gelegen op meer dan 4000m waar zich een enorm kratermeer bevindt. Je kunt er een dagtocht naartoe maken, maar zelf gekozen om vanuit hier drie dagen van dorp tot dorp door de bergen te trekken, met geweldige uitzichten en vele vriendelijke bergdorpelingen als gevolg.
Montanita, een toeristische plaats gelegen aan de kust waar je je overdag uit kunt leven op een surfboard of bodyboard in de wilde zee met meters hoge golven en waar je in de avonden kunt relaxten in de vele cocktailbars, shishabars en strandtentjes waar tot in de vroege uurtjes gefeest wordt.
En niet te vergeten Otavalo, waar zich een van de grootste Zuid Amerikaanse markten bevindt en je al je Amerikaanse dollars (want dat is hier het betaalmiddel) kunt besteden aan allerlei souvenirs.
Na vijf geweldige weken in dit land te hebben gehad werd het tijd om weer door te trekken. Maar niet zuidelijk, nee, we zijn weer omhoog gegaan richting Colombia. Na een busrit van 36 uur, waarin mijn ogen bijna vierkant waren van de vele films en waar onze bus onderweg vijf keer in gestopt door het Colombiaanse leger voor paspoortcontrole, uiteindelijk veilig aangekomen in Bogota. Diverse bronnen melden dat het niet veilig zou zijn om door het zuiden van Colombia per bus te reizen vanwege de aanwezige FARC, maar hier gelukkig weinig van gemerkt.
Het weekend in Bogota verbleven om daar Halloween te vieren. En even voor de duidelijkheid (lieve facebookvrienden).. Ik was verkleed als piraat en niet als vrouw! Maar toch bedankt voor al jullie lieve reacties! ;)
De reden waarom ik mijn weg weer noordelijk vervolgde, was vanwege het feit dat ik van mijn werkgever in Nederland te horen kreeg dat ik welkom was om zijn team te versterken bij het begeleiden van kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum, adhd en/of andere verwante stoornissen in Suriname. Op dit moment ben ik zelf al in Paramaribo waar ik bij ‘’Joeri de jungleman’’ verblijf. Hij is een vriend van me uit Nederland die hier sinds kort woon en werkzaam is en in de jungles van Suriname onderzoek verricht voor natuur en bosbeheer. Met hem zal ik aan het einde van deze maand hopelijk nog vele gave avonturen gaan beleven, maar vanaf vanavond zal ik eerst twee weken 15 Nederlandse kids gaan begeleiden en met hen het land en de cultuur gaan verkennen.
Ik ben hier pas twee dagen, dus kan helaas nog weinig over het land vertellen, behalve dat het hier heel erg warm is. De temperaturen lopen in de ochtend al op tot boven de 30 graden, dus ik zit hier nu vrij zweterig en plakkerig achter een laptop. Hopelijk is het weer bij jullie wat aangenamer en anders zal ik met alle liefde en plezier een aantal graden en wat zonuren jullie kant op sturen!
Lieve mensen, het ga jullie goed en tot … maar weer!
Groetjes en een zweterige knuffel uit Suriname
Ik ben inmiddels alweer drie maanden onderweg, maar het voelt vele en vele malen korter. In deze tijd heb ik nog maar twee landen echt bezocht in dit continent (niet helemaal volgens planning, of beter gezegd volgens verwachting) aangezien ik het woord planning voorlopig uit mijn woordenschat heb verdreven.
Zoals ze zeggen ‘time flies when you’re having fun”, en aan plezier heb ik hier zeker geen gebrek. In mijn vorige verslag heb ik jullie verteld over mijn avonturen in Colombia, en nu wil ik graag wat vertellen over mijn vervolgbestemming “Ecuador!”
Allereerst wil ik nog iedereen die de moeite heeft genomen om mijn vorige verslag te lezen van harte bedanken en de mensen die een reactie hebben achter gelaten zelfs nog meer, thanks! Het doet me goed om van jullie te horen. :D
Todo es posible en Ecuador, alles is mogelijk in Ecuador!!
Een van de kleinere landen in Zuid Amerika, maar wat heeft het enorm veel te bieden. Het land is vernoemd naar de evenaar (oftewel Ecuador in het Spaans) en wordt in vier zones verdeeld. De kust (costas), het andes gebergte (Sierra), het amazonegebied (Oriente) en de Galapagoseilanden.
Ecuador behoort tot een van de landen met de meeste armoede (45,2% leeft onder de armoedegrens) en kampt dan ook met vele economische problemen. Het is een democratisch land, maar onder de bevolking heerst er veel onvrede over het beleid van de regering en president. Toch was ik enigszins verbaasd toen ik hoorde dat er in het verleden diverse presidenten zijn vermoord, en waar opstandige politieagenten zelfs in 2010 nog faalde in een ontvoeringspoging van de huidige president.
Zelf heb ik juist de indruk gekregen dat vele mensen hier erg vredig en gelukkig zijn. Ze zijn misschien niet rijk of welvermogend, maar zijn tevreden met hetgeen wat ze hebben en misschien nog wel veel belangrijker, zijn bereid om elkaar (maar ook buitenlanders) ten alle tijden te helpen in wat dan ook. Dat merkte ik al gelijk bij aankomst, toen ik hulpeloos in een druk station om me heen aan het kijken was op zoek naar mijn vervoer. De dame in kwestie miste zelf haar bus om mij in de juiste richting te dirigeren en liep zelfs mee tot in de bus om de chauffeur te zeggen dat ik wel wat hulp kon gebruiken. Zoiets zal je in Nederland niet snel meemaken..
Maargoed mijn reis begonnen in de hoofdstad Quito. Dit is een van de mooiste hoofdsteden die ik ooit heb bezocht. Het is omringd door bergen en vulkanen en het uitzicht vanuit hier is adembenemend mooi . Het is een stad vol met oude monumentale gebouwen, kerken, pleinen en even voor de mannen onder ons ‘’het is zeker geen straf om hier rond te lopen of te verdwalen want ook hier is er genoeg vrouwelijk schoon te bewonderen’’.
In Quito heb ik het studentenleven weer opnieuw mogen beleven. Ik heb hier twee weken Spaanse privéles gevolgd en beheers de taal steeds beter. Een ander doel van mij was om op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk. Uiteindelijk in een weeshuis beland waar ik op de bijbehorende school Engelse les heb gegeven en samen met andere vrijwilligers de speelplaats heb opgeknapt. Ik miste het stiekem toch wel een beetje om mijn handjes uit de mouwen te steken (workaholic?) en op deze manier kon ik toch iets extra’s betekenen voor de mensen hier en bovendien mijn Spaans meer optimaliseren door het gelijk in de praktijk te brengen. Maar naast al het harde werken en studeren en het maken van huiswerk, horen er bij het studentenleven ook de nodige feestjes en stapavonden met medestudenten. Om niet al teveel buiten de maat te dansen, toch maar besloten om een keer deel te nemen aan een cursus Salsa. Dit was geen groot succes, maar gelukkig had ik ook diverse locale vrienden die me uiteindelijk de moves hebben kunnen leren en waardoor ik toch nog de show kon stelen op de dansvloer. (of misschien was dit alleen in mijn beleving en kreeg ik de nodige aandacht omdat het er zo apart uitzag, maargoed!)
Helaas heb ik tijdens mijn verblijf in Quito ook wat lichamelijke klachten ondervonden die mij erop wezen even wat gas terug te nemen (daarmee doel ik vooral op het feit om minder te sporten, en andere activiteiten met veel inspanning te ondernemen). Ik heb noodgedwongen vier dagen met hoge koorts op bed gelegen, en ben vervolgens op meer dan 4000 meter hoogte een trektocht van enkele dagen gaan doen. Aangezien ik dit afgesproken had en dacht het fysiek wel aan te kunnen, toch besloten om te gaan en dat heb ik geweten. Tijdens de tocht vooral de eerste dag flink moeten afzien, maar naarmate de dagen vorderde voelde ik me steeds fitter. Tot het moment dat ik ’s nachts wakker werd van enorme pijn in mijn hartstreek en mijn vrienden/huisgenoten met me naar de eerste hulp moesten voor pijnmedicatie en verder onderzoek. De gehele week diverse onderzoeken gehad, waar gelukkig geen schokkende resultaten uitkwamen en ik dus weer als gezond verklaren werd!
Het mooie van Ecuador is dat je binnen een aantal uren in de bergen, jungle of op de stranden kunt chillen. De weekenden dus vooral gebruikt om allerlei trips te ondernemen. Om jullie wat inzicht te geven van welke plaatsen je zeker niet mag missen, zal ik hier nu wat over vertellen.
Banos, een plaats gelegen in de bergen omring door rivieren, actieve vulkanen en watervallen. Een paradijs voor de actievelingen onder ons, want je kunt er oa. raften, hiken en mountainbiken, maar ook voor degene die rustiger aan van de prachtige natuur willen genieten zijn er voldoende mogelijkheden. Verder bevinden zich er diverse natuurlijke hotsprings waar je aan het einde van de dag heerlijk tot ontspanning kunt komen en jezelf weer op te laden voor het bruisende nachtleven (in het weekend).
Tena, een dorp gelegen in het Amazonegebied vanuit waar je diverse trekkingen in de jungle kunt ondernemen. Zelf heb ik hier een tocht van drie dagen ondernomen, en wat een gave ervaring. Wat je zoal op zo’n trip kunt verwachten is natuurlijk heel veel ongerepte natuur, waar je diverse trekkingen kunt ondernemen om wildlife te spotten en de gidsen je vanalles leren over de natuur. Denk hierbij aan het vinden van voedsel, medicinale planten, materialen om sieraden mee te maken, huizen, vloten te bouwen etc etc. Verder kun je er vissen op oa. piranha’s & catfish, ga je op zoek naar goud in de rivier, leer je schieten met een blaaspijp, kun je je laten drogeren door een Sjaman door de hallucinerende plant “Ayuascua” (en wat ik van horen zeggen heb ;-), is dat deze plant je in een totale andere belevenis brengt) en kun je je vervolgens door deze beste man laten reinigen van al het kwaad en tot slot, voor de vrouwen onder ons, bevinden zich er vele cacaoplanten om zelf je eigen verse chocolade te maken.
Quilotoa, een dorp gelegen op meer dan 4000m waar zich een enorm kratermeer bevindt. Je kunt er een dagtocht naartoe maken, maar zelf gekozen om vanuit hier drie dagen van dorp tot dorp door de bergen te trekken, met geweldige uitzichten en vele vriendelijke bergdorpelingen als gevolg.
Montanita, een toeristische plaats gelegen aan de kust waar je je overdag uit kunt leven op een surfboard of bodyboard in de wilde zee met meters hoge golven en waar je in de avonden kunt relaxten in de vele cocktailbars, shishabars en strandtentjes waar tot in de vroege uurtjes gefeest wordt.
En niet te vergeten Otavalo, waar zich een van de grootste Zuid Amerikaanse markten bevindt en je al je Amerikaanse dollars (want dat is hier het betaalmiddel) kunt besteden aan allerlei souvenirs.
Na vijf geweldige weken in dit land te hebben gehad werd het tijd om weer door te trekken. Maar niet zuidelijk, nee, we zijn weer omhoog gegaan richting Colombia. Na een busrit van 36 uur, waarin mijn ogen bijna vierkant waren van de vele films en waar onze bus onderweg vijf keer in gestopt door het Colombiaanse leger voor paspoortcontrole, uiteindelijk veilig aangekomen in Bogota. Diverse bronnen melden dat het niet veilig zou zijn om door het zuiden van Colombia per bus te reizen vanwege de aanwezige FARC, maar hier gelukkig weinig van gemerkt.
Het weekend in Bogota verbleven om daar Halloween te vieren. En even voor de duidelijkheid (lieve facebookvrienden).. Ik was verkleed als piraat en niet als vrouw! Maar toch bedankt voor al jullie lieve reacties! ;)
De reden waarom ik mijn weg weer noordelijk vervolgde, was vanwege het feit dat ik van mijn werkgever in Nederland te horen kreeg dat ik welkom was om zijn team te versterken bij het begeleiden van kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum, adhd en/of andere verwante stoornissen in Suriname. Op dit moment ben ik zelf al in Paramaribo waar ik bij ‘’Joeri de jungleman’’ verblijf. Hij is een vriend van me uit Nederland die hier sinds kort woon en werkzaam is en in de jungles van Suriname onderzoek verricht voor natuur en bosbeheer. Met hem zal ik aan het einde van deze maand hopelijk nog vele gave avonturen gaan beleven, maar vanaf vanavond zal ik eerst twee weken 15 Nederlandse kids gaan begeleiden en met hen het land en de cultuur gaan verkennen.
Ik ben hier pas twee dagen, dus kan helaas nog weinig over het land vertellen, behalve dat het hier heel erg warm is. De temperaturen lopen in de ochtend al op tot boven de 30 graden, dus ik zit hier nu vrij zweterig en plakkerig achter een laptop. Hopelijk is het weer bij jullie wat aangenamer en anders zal ik met alle liefde en plezier een aantal graden en wat zonuren jullie kant op sturen!
Lieve mensen, het ga jullie goed en tot … maar weer!
Groetjes en een zweterige knuffel uit Suriname
-
06 November 2014 - 17:02
Anita:
Hoi Tommy, ik heb weer genoten van je verhaal. Blij dat je hebt besloten om toch maar regelmatig een verhaal te posten. Dan blijf je toch bij een beetje betrokken bij ons. Zoals jij equador beschrijft, dat kan zo in een reisgids! Willen we ook al naar toe, we krijgen het nog druk! Fantastisch dat je het zo fijn hebt en gelukkig hebben we veel contact. We missen je wel en toen je zo ziek was, vond ik het vreselijk dat je zo ver weg zat. Pas goed op je zelf en op de kids daar in Suriname en vooral heel veel plezier! We houden contact. Dikke kus pap en mam Xx -
06 November 2014 - 18:54
Marion:
Hoi Tommy, wat een leuk en interessant verslag. Waren het net met z'n drieën aan het lezen. We zijn super jaloers dat het daar 30 graden of meer is, het is hier koud en nat. Nog heel veel plezier en goed uitkijken! Groetjes Marion, Sanne en Britt -
06 November 2014 - 21:03
Ilze:
Godsamme Tom... 3 maanden al weer. Lekker joh!! Prachtige verhalen. Zo te horen ben je nog lang niet toe aan het pittoreske dommelen. Geniet ervan daar! Ben stiekem toch wel een ietsie pietsie jaloers. -
06 November 2014 - 23:48
Jeroen Suus Bram En Fleur :
Hey Tom
Wat een geweldig reisverslag weer.Het is een droom wat jij nu allemaal meemaakt geniet ervan en nu met die kids in Suriname geweldig .
Geniet ervan jongen en denk goed aan je gezondheid groetjes en een dikke knuffel van ons groetjes jeroen en suus. -
07 November 2014 - 09:41
Giel :
Nee meurs was jij echt een piraat :p leuk verslag kerel. Veel plezier met sloeri in suri! -
07 November 2014 - 10:08
Tamara:
Heerlijke verhalen Tom!! Deze tijden gaan zo helemaal in je zitten, neemt niemand ooit meer van je af,.. wat het leven je toch veel in alle opzichten kan laten ervaren, je kiest ervoor! Heel erg mooi,.. en zeker in deze leeftijd,.. alles in je opnemen wat mogelijk is en lekker erop losleven! Het ga je goed! X
-
07 November 2014 - 13:21
John:
Er bestaan ook vrouwelijke piraten. Mooie reis weer. De temperatuur is hier ongeveer 25 graden minder. Doe je Desi en Ronnie de groeten van ons, groeten,
John, marion, jordi en michael -
07 November 2014 - 19:38
Bert Van Meurs:
Wederom een pracht verhaal. ik wens je veel succes met je vervolg
Veel groetjes van Bert van Meurs -
07 November 2014 - 21:13
Carol:
Je moet schrijver worden in de toekomst, geweldig verhaal. Ik ben er jaloers op. Prachtig zijn je avonduren. wat je doet in het weeshuis is heel fijn, je bent er helemaal op je plaats.
Geniet ervan en blijf gezond.
Op naar het volgende avontuur.
XXX de van ginkeltjes -
09 November 2014 - 19:54
Fam. V. Ekkendonk:
Hoi Tommy
Wat leuk om weer wat van jou te horen.
En wat een mooi verhaal
Ook wij genieten er op een grote afstand van.
Het past wel helemaal bij jou om je voor deze kinderen in te zetten het lijkt me ontzettend dankbaar werk.
Pas vooral goed op jezelf en wij kijken alweer
uit naar je vlg. verslag
Groetjes van Tim/Clara/Ton -
09 November 2014 - 20:07
Ria Bartels:
Ha Tom
Een prachtig reisverslag. Al veel verhalen van je moeder gehoord natuurlijk. Als het even kan wandelen wij nog elke week. Gelukkig nu weer alles goed met je gezondheid. Geniet van alle mooie dingen en pas goed op jezelf.
Groetjes Ria Bartels -
13 November 2014 - 22:00
Dirk:
He Tommy!
Wat gaan die 3 maanden toch snel voorbij, wat zou ik je graag achterna komen.. Wel freaky dat je zo ziek bent geweest en dat je zelfs naar de eerste hulp hebt moeten gaan! Helemaal nergens last meer van? Mooi dat je Spaans al zo snel verbeterd is! Kan je nu weer even omschakelen naar het Nederlands ;-)
Ik heb een nieuw nummer, zal je straks ff appen want ik wil nog wel af en toe mooie piccas doorgestuurd krijgen haha! Moeten snel weer is skypen, kan ik je vertellen dat je he-le-maal niks mist in dit saaie landje.
Tot snel!
Gr Dirk
P.s. Je leek idd de vrouwelijk Jack Sparrow :p -
14 November 2014 - 01:46
Pauline:
Heeey tom!
Nou die dansmoves hebben we al gezien haha
als ik jou verhalen lees krijg ik zelf ook steeds meer zin om op reis te gaan. Dus ben benieuwd waar je volgende maand weer uithangd. Hopelijk lezen we nog veel meer van je ;)
xpauline -
15 November 2014 - 15:41
Bas Margareth Rob En Sharon:
He Tommy
Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt,je kan inderdaad wel schrijver worden!
Wat een mooie verhalen.Geniet er nog van en tot het volgende bericht.
groetjes van de Meurskes uit de Scheepsvork -
28 November 2014 - 18:35
Antoinet:
Een prachtig reisverslag wat een avontuur
Mooi om het te lezen
Groetjes van een nichtje van je moeder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
