Suriname, Guyana & Venezuela

Suriname het land waar de voertaal Nederlands is, waar winkels als Blokker en Intertoys te vinden zijn, waar je dorpen als Leiden en Utrecht hebt en waar je in elke hoek van de straat wel een wietdamp ruikt. Maar waar het leven toch totaal verschilt met wat wij gewend zijn. Het tempo van het leven ligt hier een stuk lager. Wat mede veroorzaakt wordt door het tropische klimaat, maar ook zeker door het feit dat de mensen zich hier minder snel druk maken en vaak een instelling hebben, "van wat vandaag niet komt, dat komt morgen wel". Onder het genot van een jointje, een koud biertje, rum van 90% en met op de achtergrond de beats van Raggae-muziek komen vele van hen de dagen hier wel door! Welkom in Suriname!!

Om je niet gelijk een verkeerd beeld te geven over de bevolking hier, wil ik eraan toevoegen dat de mensen vaak heel erg geduldig, vriendelijk, gastvrij en behulpzaam zijn en dat ze je al snel een veilig en vertrouwd gevoel proberen te geven.

De eerste twee weken met de kids in het binnenland doorgebracht in het plaatsje Jaw Jaw. Het is een dorpje diep gelegen in het binnenland van Suriname en wat alleen per boot te bereiken is. Een van de doelen tijdens deze reis was om zoveel mogelijk te integreren, kennis te maken met de culturen en gewoontes van de plaatselijke bevolking (de Creolen) en met het dagelijkse leven mee te draaien.

Voor de kids een extra grote uitdaging omdat ze ten eerste uit hun comfortzone (veilige omgeving) worden gehaald, ze om moeten leren gaan met allerlei (soms onverwachte) nieuwe ervaringen en gebeurtenissen, met minder structuur en natuurlijk met elkaar. Dit alleen is soms al een hele opgave omdat sommige op sociaal gebied nogal eens wat tekort schieten.

Het was mooi om te zien hoe je de meeste met de dag zag groeien en naarmate de dagen volgde er volop werd gespeeld met de lokale kinderen.

Een andere uitdaging voor hen (met name voor de dames) was het baden. Dat gebeurt hier niet in een badkamer, maar in de rivier. Naast het baden heeft de rivier vele andere functies. Er wordt volop gevist, de kleding wordt er gewassen, de vissen gefileerd en de rest van het eten bereidt. Doordat de rivier zo laag stond vanwege het droge seizoen en er nauwelijks stroming was, bleven er vele visresten drijven en stonden we ons geregeld tussen de vissendarmen te wassen.

In deze rivier heeft een van onze kids ook een Piranha gevangen. Deze had twee keer de grootte van zijn hoofd. Nu moet ik er wel bij zeggen dat deze jongen maar 12 jaar oud was en de maatstaven vergeleken met mijn hoofd dus niet te vergelijken zijn. Want had ik deze gevangen (met 2x de omvang van mijn hoofd), dan had je eerder moeten denken aan een krokodil!

Nadat iedereen weer veilig in het vliegtuig richting Amsterdam zat heb ik zelf nog twee geweldige weken gehad met oa. mijn maat Joeri en de vele andere Nederlanders waar ik kennis mee heb mogen maken.

Tijdens deze weken opnieuw diep het binnenland ingegaan, maar ditmaal op een net wat andere manier. Met twee auto's, een aantal zeer gezellige Nederlandse groepsgenoten, jachtgeweren en machetes om voedsel te verzamelen en de nodige liters rum.. hebben we vele kilometers afgelegd om uiteindelijk in een ongerept gebied te belanden waar weinig mensen komen. Een voordeel hiervan is dat er vele dieren te spotten valt, waaronder de jaguar en andere katachtigen, diverse aapsoorten, slangen, gifkikkers, grote harige spinnen, piranha’s en cideraals. Het mooiste van de trip was dat er eigenlijk weinig gepland was en we per dag bekeken wat ons die dag zou brengen. Deze tocht staat echt bovenaan mijn lijst, "gaafste jungle-ervaring" en dat kwam mede door onze gids(en). Vaak zeggen ze dat mannen niet kunnen multitasken (in mijn geval kan dat kloppen) maar onze gids Dion is duidelijk een voorbeeld dat je niet iedereen over een kam kan en mag scheren. Deze man is zo scherp en bekwaam op alle gebieden en één met de natuur, wat ervoor heeft gezorgd dat we echt vele diverse soorten dieren en insecten hebben kunnen spotten en bovendien continu hebben kunnen lachen..

Lieve mensen in Nederland, als jullie ooit naar Suriname gaan en de trip van je leven willen hebben dan moet je zeker contact opnemen met Dion Coutinho, +597 894-0763.

Maargoed.. Suriname beviel me zo goed, dat ik de avond voor mijn terugvlucht naar Bogota (enigzins onder invloed van enkele consumpties) besloten had om mijn vlucht te missen. Het grappige was dat ik de vlucht sowieso had gemist aangezien we die nacht tot de vroege uurtjes de 39 jarige onafhankelijkheid van Suriname hadden gevierd en in de ochtend door de wekker heen zijn geslapen. Dit betekende wel, dat ik mijn reis nu over land moest voortzetten.

Dit was trouwens een avond om nooit meer te vergeten. Het drinken van enkele flessen Johny Walker Blue Label (€210,- euro per fles) met maffioso types, door de mannetjes van "de baas" geescorteerd worden naar de auto en president Bouterse die, ook enigzins onder invloed, nummers aan het zingen was van Bob Marley.. Deze combinatie zegt jullie waarschijnlijk al genoeg!

Over Guyana en het noorden van Brazilië kan ik helaas weinig vertellen. Deze landen heb ik gebruikt om mijn route over land naar Colombia en Ecuador te vervolgen.. Maar voordat ik hier de kerstdagen door zou gaan brengen, had ik genoeg tijd om Venezuela te verkennen.

Het land dat ik in eerste instantie wilde vermijden vanwege de vele problemen op eigenlijk alle gebieden.. Economisch, politiek, veiligheid etc etc. Maar waar ik uiteindelijk met een grote glimlach op mijn gezicht terug kan denken aan al mijn ervaringen en avonturen in dit geweldige land.

Het land heeft zoveel mooie dingen te bieden zoals de vele nationale parken, de eilanden in het caribisch gebied waar je prachtig kan duiken, het andesgebergte en de uitgestrekte jungles. Ik zal hieronder weer in het kort beschrijven welke plaatsen ik heb bezocht en mijn bevindingen hiervan. Voor degene die meer informatie willen of details, die ik beter niet in mijn blog kan zetten, die mogen me altijd persoonlijk benaderen.

Gran Sabana
De "Gran Sabana" is een nationaal park gelegen in het zuiden tegen de grens met Brazilië. Hier kun je allerlei trektochten ondernemen, contact proberen te leggen met de inheemse bewoners en genieten van de uitgestrekte landschappen en vele watervallen die het park te bieden heeft.

Roraima
Dit is een van de hoogste tafelberg in de wereld en deze kun je beklimmen tijdens een vier tot zes daagse tocht. Het mooiste van deze tocht vond ik toch wel de geweldige uitzichten en de vele verschillen die de natuur hier te bieden heeft, vanwege de hoogteverschillen. Het gebied waardoor de trektocht leidde wordt ook wel "Lost world" genoemd, dit komt mede doordat het tweede deel van Jurassic Parc hier is opgenomen.

National park "Canaima"
Hier bevindt zich "Salto Angel", oftewel "the Angel Falls". Dit is de hoogste waterval van de wereld (979m) ver gelegen van de bewoonde wereld. Deze waterval is alleen te bereiken doormiddel van een vlucht in een klein vliegtuigje (Cessna), wat opzich al een leuke ervaring is en vervolgens een boottocht van een uurtje of vier, door de jungle en bergen over een vrij wilde rivier. Maar zelfs voor degene die niet van het lange reizen houden, is dit toch zeker wel een aanrader.. want op het moment dat je voor deze waterval staat wordt je echt even stil. Dat was ook het geval bij mijn Koriaanse reisgenoot, toen ik plots tijdens een fotosessie mijn zwembroek uit trok. Hij kon er uiteindelijk gelukkig wel om lachen! :D

Isla Margarita
Een eiland gelegen in het noorden met prachtige witte stranden, een helderblauwe zee met diverse duikspots  en diverse goede uitgaansgelegenheden zorgen ervoor dat dit eiland de moeite waard was om een bezoek te brengen. Een hoogtepunt tijdens mijn duiktrip hier was dat ik getuige mocht zijn van hoe een colombiaanse kerel zijn vriendin onder water ten huwelijk vroeg. Haar antwoord was vrij lastig te verstaan, maar aan de glimlach op beide gezichten te zien en het feit dat ze snel door hun zuurstof heen waren uit enthousiasme, gaven mij het idee dat zijn missie geslaagd was.

Merida
Een studentenstadje, gelegen in het Andesgebergte, waar volop wordt geleefd. Zowel op gebied van avontuur.. trektochten, mountainbiken, raften, paragliden, abseilen etc etc. Als op het gebied van ontspanning.. wandeltochten, diverse hotsprings. Als op het gebied van uitgaan met de locals, die hier ook wel weten hoe je een feestje moet bouwen! Merida heeft het allemaal te bieden.

De verhalen dat Venezuela gevaarlijk is om te bereizen, kloppen deels. Er zijn vele dorpen en steden (zoals de hoofdstad Caracas bijvoorbeeld, ook wel "la capital del muerto (doden)" genoemd) waar veel criminaliteit voorkomt, die je liever mijdt of waar je in ieder geval niet alleen na zonsondergang de straat op moet gaan. Maar zolang je kennis hebt van je bestemmingen en je af en toe gebruik probeert te maken van je "gezonde" verstand, dan is het echt een land wat zeker de moeite waard is voor een bezoek.

Doordat het land economisch erg onstabiel is en het lokale geld "Bolívares" weinig waarde heeft, is er grote vraag naar andere currencies. Als je $ op zak hebt, is dit land één van de goedkoopste bestemming ter wereld. Dit komt omdat de waarde van $1,- normaal gesproken 7 Bolívares is, maar vanwege de grote vraag naar buitenlandse currencies kun je hier op de "zwarte markt" 170 Bolívares voor krijgen, dat is bijna 25x zo veel! Echt te bizar.. Het is niet helemaal legaal, maar iedereen maakt hier gebruik van en zolang je het een beetje onopvallend kunt regelen, is het geen probleem.

Een nadeel van het dragen van dollars op zak, is de corrupte militaire politie. Het is dus van belang dat je je geld zo goed mogelijk verstopt. Een goede verstop plek, was altijd in mijn vuile waszak. Na een trekking van een aantal dagen, durfde de agenten het vaak niet aan om deze te openen of grondig te doorzoeken. En dat was maar beter ook... Voelde me wel een beetje schuldig voor degene die daarna mijn geld in ontvangst moesten nemen! Lo siento..

Helaas heerst er in Venezuela erg veel armoede en onvrede over het beleid van de president. De overheid probeert op alles en iedereen controle te hebben en wie of wat zich ook maar negatief uit over de president of zijn beleid wordt gearresteerd of verbannen.

Het is een land waar weinig tot geen belasting hoeft worden betaald over producten, maar daarentegen is er weinig te verkrijgen. Het kostte me bijvoorbeeld al twee uur om deodorant gevonden te krijgen. Wat nog absurder is, is het bedrag dat ze voor benzine vragen. Voor omgerekend vijf eurocent, kun je je auto vol gooien. Je zult dan ook wel begrijpen dat het verkeer een grote chaos is en het reizen van A naar B veel tijd in beslag neemt.. en dan heb ik het nog niet eens over de milieubewustheid!!

Maargoed, de locals daarentegen waren ook hier continu super vriendelijk, behulpzaam en geïnteresseerd in mijn reis en ervaringen. Ze weten dat Venezuela internationaal erg negatief op de kaart staat en willen juist het tegendeel bewijzen door je kennis te laten maken met de schoonheid die het land te bieden heeft. Ik voelde me wel geregeld schuldig en ongemakkelijk als ze me naar mijn reisplannen vroegen. Vele zullen hier namelijk nooit de mogelijkheid krijgen om het buitenland te bezoeken.. En een deel van hen hebben zelfs nog nooit andere plaatsen in hun eigen land kunnen bezoeken, vanwege het gebrek aan geld. Als je zulke verhalen hoort, dan wordt je je wel weer even bewust hoe goed wij het thuis hebben!

Na ruim drie weken Venezuela te hebben doorkruist, mijn weg vervolgd naar Colombia. Het was inmiddels al de derde keer dat ik dit land bezocht in de afgelopen vijf maanden, dus ik was stiekem een beetje bang dat ze me dadelijk nog zouden verdenken van drugstoerisme, maar dit viel gelukkig allemaal mee en kreeg ik zonder problemen een nieuwe stempel voor een verblijf van drie maanden!

Na wederom weer een aantal dagen bij mijn Colombiaanse familie te hebben doorgebracht, de weg naar Ecuador vervolgd om hier kerst te vieren met een goede vriendin en haar familie.

Familie en geloof staan in Ecuador hoog in het vaandel en als je dan wordt uitgenodigd om bij een lokale familie kerst te vieren is dit echt wel bijzonder. Van tevoren was ik wel enigzins zenuwachtig, maar iedereen was zo enorm vriendelijk en gastvrij dat ik me al snel op mijn gemak voelde.

Oud en nieuw was ook een beleving opzich. Dit gaat ook weer gepaard met een hoop traditie. In de avond gaan de mannen verkleed als vrouw de straat op om vervolgens daar auto's aan te houden en allerlei showtjes op te voeren voor wat kleingeld. Mijn vrienden waren zo lief om geregeld te melden dat ik een toerist was, waardoor ik steeds de pineut was, de auto uit werd getrokken en er van alle kanten tegen me aan werd gedanst met harige benen en zwetende oksels. Ik kan jullie vertellen dat ik hierdoor op dit moment nog steeds slecht slaap! ;)

Een andere traditie is om een pop te kopen, hier je slechte gewoontes of zonden van het afgelopen jaar, maar daarnaast ook je wensen voor het nieuwe jaar te noteren. Deze wordt vervolgens om middernacht in de fik gestoken, waardoor je van je zonden zal worden verlost en er ruimte wordt gecreëerd voor al je wensen..
Mocht dit waar zijn lieve mensen, dan kan ik jullie (vrienden, familie en collega's) vertellen dat het voor jullie allen een geweldig jaar zal worden vol gezondheid, liefde, geluk, plezier en wat een ieder verder nog maar te wensen heeft! Happy 2015..

Wie ik zeker niet in mijn verhaal mag vergeten, is rugzaktoerist "Martijn" oftewel "Pater"!! Het was ruim een jaar geleden dat ik hem voor het laatst had gesproken in Valkenswaard, en ik kan me nog goed herinneren dat hij mij voor zijn reis diverse malen om tips en advies vroeg! Nu dertien maanden verder was hij degene vol ervaringen en kreeg hij mij toch echt wel geregeld stil met al zijn geweldige verhalen en avonturen! Mooi om te zien hoe iemand in een jaar zoveel rijker kan worden aan ervaringen, anders tegen dingen aan gaat kijken en (misschien wel) een stuk volwassener ziet worden.. En Pater, daarmee doel ik niet op de kale plekken op je hoofd! ;)

Met hem, zoals hij het zo mooi in zijn verslag schreef "Valkenswaard op de kaart gezet in Quito" en vele mooie momenten beleefd. Met als hoogtepunt toch echt wel de beklimming van de hoogste actieve vulkaan in de wereld, genaamd "Cotopaxi" (5897m).
Ik heb in mijn leven al heel wat trektochten gedaan. Maar ik kan jullie vertellen dat het "Annapurnacircuit" in de Himalaya, de vulkaan "Rinjani" in Indonesië en de jungletochten in Thailand, Cambodja en Ecuador hiermee echt niet te vergelijken zijn. De hoogte had ons al snel flink te pakken, maar de constante druk in onze koppies, de misselijkheid en de duizeligheid wist ons er niet van te weerhouden, om uiteindelijk na een tocht van zeven uur vol uitrusting (ijsbijl, touw en ijsschoenen en heeeeel veel kleding) over een gletsjer, de top de behalen!! De afspraak dat we alleen zouden omkeren als we bloed zouden spugen, is gelukkig niet nodig geweest! Haha.. Pater, bedankt jongen en veel plezier in Colombia!!

Op dit moment ben ik in Peru! Hier zal ik de komende weken verblijven en oa. het wereldwonder "Machu Picchu" en andere archeologische sites bezoeken. Maar daarover later meer..

Degene die het wederom weer hebben volgehouden om het verslag tot hier te lezen, wil ik bij deze een groot compliment geven voor jullie bekwaamheid in concentratie. Het is namelijk weer een erg lang verhaal (mijn excuses hiervoor) en durf niet met zekerheid te zeggen of ik tot zover zou weten vol te houden..

Mocht je op/aanmerkingen hebben of op het verslag dan hoor ik ze natuurlijk weer graag, of gewoon een lief berichtje is natuurlijk ook altijd welkom! ;) Maar zo niet, dan wens ik jullie toch het allerbeste en zou ik zeggen "tot snel maar weer"..

Dikke knuffel en veel liefs uit Peru