Peru, Bolivia & Chili
Blijf op de hoogte en volg Tom
02 Maart 2015 | Chili, Santiago de Chile
Peru.. Het land dat oorspronkelijk bestaat uit twee verschillende soorten bewoners de voormalige inca's en de amazonebewoners. Je merkt dit in de kledingdracht, maar ook vooral in het aangezicht, oftewel de structuur van het gezicht.
Het land waar de affectie tussen ouders en kinderen een stuk groter is. Het afscheid nemen gebeurt op een hele intense manier, maar ook tonen de ouders in het openbaar maar al te graag de liefde voor hun kid(s).
De steden bestaan grotendeels uit inca architectuur. Van de zandruines in Trujilo tot de ruïnes van steen in Cuzco en Machu Picchu en natuurlijk de vele tempels waaraan het land rijk is. Toch merk je ook hier de Spaanse invloeden sterk terugkomen. Wat ervoor heeft gezorgd dat er vele mooie gebouwen zijn met een een fundament in incastijl, en de afwerking in Spaanse stijl.
Het land waar de tradities nog steeds in stand worden gehouden. Denk bijvoorbeeld aan de manier van het vissen, dit gebeurt nog op de ouderwetse manier. De hoogland indianen, die nog steeds hun eigen taal spreken en zichzelf voorzien van alle levensbehoeften (weven van kleding, productie van voedsel etc.) En daarnaast is er nog steeds een duidelijke rolverdeling tussen mannen en vrouwen te zien.
Mijn reis begon in Mancora. Een toeristische badplaats waar je overdag kunt relaxten op het strand en/of je energie kwijt kunt in de golven en waar 's avonds de nodige strandfeestjes te vinden zijn. Een ideale plek voor de eerste kennismaking met het land! ;)
Vervolgens mijn weg vervolgd naar Huaraz. Een stadje gelegen in het Andesgebergte en wat ik zeker kan adviseren voor de liefhebbers van trektochten. Laguna 69 en Laguna Charup (zeven kleurig meer) zijn pittige dagtochten en zeker niet voor iedereen weggelegd, ten eerste vanwege de steilheid maar ook zeker door de hoogtes (4000m/5000m) die je trotseert, maar het afzien tijdens de beklimmingen wordt beloond wanneer je deze prachtige turquoise blauwe meren (lagunas) hebt bereikt gelegen tussen de vele besneeuwde bergtoppen en gletsjers.
In Trujilo een Belgisch meisje leren kennen die me vertelde over "the mystic party" in een Ayahuascacentrum. Ik zal jullie proberen een zo goed mogelijk beeld te geven over de festiviteiten die tijdens deze negen dagen hebben plaats gevonden.
In de Amazone is het gebruik van Ayahuasca een bekend fenomeen. Het bestaat uit twee verschillende plantaardige grondstoffen die je in een andere dimensie of denkwereld kan brengen. Hier wordt het overigens niet gebruikt als drugs of tripmiddel, maar het bewijst zijn waarde op therapeutisch niveau.
Er zijn diverse centers die d.m.v. gerichte therapie, intensieve en emotionele bijeenkomsten en natuurlijk de Ayahuasca ceremonies, mensen met persoonlijke problemen proberen te helpen door ze een andere (vaak positievere) kijk op het leven en/of op zichzelf te geven.
Normaal gesproken gebeurt dit alles achter gesloten deuren, en vaak in plaatsen diep gelegen in de jungle of bergen, maar aangezien de eigenaren van het centrum "Tierra Mítica" elkaar het "ja"woord wilde geven, hun liefde met andere wilde delen, nieuwe vrijwilligers wilde werven, plus het centrum extra wilde promoten, openden ze hun deuren en waren er allerlei festiviteiten en workshops gedurende negen dagen. Het mooiste van dit alles.. alles was gratis!! En tegen zo'n aanbod kan een rugzaktoerist natuurlijk geen "nee" zeggen. :D
Het programma bestond oa. uit art-workshops, medidatieworkshops, rebirth (meditatietechniek waarin je leert je lichaam, geest en hart te zuiveren.) Een erg handige techniek voor de bestrijding van vervelende katers! ;) En natuurlijk het hoogtepunt; de bruiloft in Shamaanse stijl.
Na negen dagen intensief aan het programma te hebben deelgenomen wat stiekem toch wel bepaalde gedachten en emoties heeft opgewekt besloten om weer op zoek te gaan naar wat beweging om mijn hoofd leeg te maken en te genieten van de natuur.
Samen met mijn Amerikaanse maatje, waar ik een aantal maanden eerder mee had gestudeerd in Ecuador, besloten om de Salkantay trekking te doen. Beide zonder enige ervaring op het gebied van bergtochten zonder gids, toch besloten om de uitdaging aan te gaan.
Wat ons al snel duidelijk werd was dat ons gebrek aan ervaring en kennis de tocht aanzienlijk zwaarder zou maken. Onze backpack beide tot de top gevuld, met kampeerspullen (tent, slaapzakken, slaapmatjes, kookaccesoires en voedsel.. heel veel voedsel!) Ik weet van mezelf dat mijn humeur nog wel eens kan omslaan wanneer ik honger heb, dus we durfden beide het risico niet te nemen. Maar voedsel voor bijna twee weken was misschien iets overdreven. Gelukkig kwamen we onderweg af en toe wat lokale bewoners tegen waar we ons voedsel ruilde voor Coca-thee. Het gebruik van cocabladeren is hier heel normaal en helpt tegen hoogteziekte, geeft je extra energie en verminderd de eetlust. Ideaal dus voor het leven in de bergen.
"Salkantay" behoort tot een van de 25 mooiste trektochten ter wereld, aldus "National Geografic" en die mening kan ik beamen. Vijf dagen lang mogen genieten van allerlei gevarieerde omgevingen. Van groene weiden, waar allerlei wild stond te grazen, tot besneeuwde gletjertoppen, en van gekleurde lagunas tot bananenplantages in de tropische jungle!
Tijdens deze geweldige tocht mocht ik mijn "zes maanden abroad jubileum" vieren. En hoe kon dat nou beter dan in de vorm van een rustdag. Aangezien we weer in een gebied waren dat ook per voertuig bereikbaar was, vooraf besloten dat we elk voertuig zouden aanhouden en proberen een lift te regelen. Gelukkig passeerde ons na 1,5 uur gelopen te hebben een jeep en was deze man zo vriendelijk om ons te droppen bij de natuurlijke hotsprings. Daar de hele middag onze spiertjes tot rust laten komen en onze bloedstroom op gang gehouden door middel van een aantal koude biertjes. Genieten!!
Vervolgens onze weg vol nieuwe energie vervolgd naar "Machu Picchu". Een oude inca-stad hoog gelegen in de bergen. Vanwege deze ligging is de stad nooit ontdekt en vernietigd door de Spanjaarden en kun je nu nog steeds bewonderen hoe de inca's hier zo'n 600 jaar geleden hebben geleefd. Het is de meest bezochte attractie in Zuid Amerika en trekt jaarlijks zo'n 400.000 bezoekers. Maar dat maakt een bezoek aan de stad zeker niet minder waard.
Wat ik tegenwoordig ook redelijk onder de knie heb, is het regelen van gratis entree in de sportschool. Wanneer ik me in grotere steden bevind of reisdagen heb met langere tussenstops, probeer ik altijd wel een bezoek te brengen aan een gym. In de wat luxere gyms vragen ze al snel $10,- wat ongeveer al een kwart van mijn dagbudget is. Vandaar dat ik mezelf heb aangeleerd om in het Spaans een mooi verhaal te vertellen en ze daarmee weet te overtuigen dat ik zeer geïnteresseerd ben in een abonnement, alleen graag wil proberen of de machines me bevallen! :D Een extra voordeel zijn de aanwezige douches, die ervoor zorgen dat ik mijn reis weer okselfris kan hervatten..
Bolivia
De reis in Bolivia gestart in het noorden, op het eiland Isla del Sol, gelegen in Lake Titicaca! Titicaca is 's werelds hoogst gelegen bevaarbare meer met drijvende eilanden. Isla del Sol is een van de eilanden en een ideale plek voor oa wandelingen of ander vertier.
Bij de immigratiedienst twee spontane Chileense dames leren kennen, die dezelfde plannen hadden, maar beter nog.. diverse contacten hadden op het eiland en voor een mooie prijs kamers met uitzicht op het strand en het meer konden regelen.
Vanwege de vakantieperiode in Zuid Amerika, waren er vele mensen uit Chili en Argentinië te vinden. De mensen uit Argentinië staan vaak bekend als "alternatieve mensen", oftewel hippies wat ervoor zorgde dat overal waar je liep, je allerlei klanken uit de gitaarkasten hoorde. Er hing een hele chille sfeer op het eiland en de dagen vooral gebruikt om te relaxten.
Naast het maken van muziek, hebben veel Argentijnen balgevoel.. en NEE, daarmee doel ik niet op de kwaliteiten die de vrouwen hier eventueel beschikken, maar daarmee doel ik op hun voetbalkwaliteiten. Op een hoogte van bijna 4000 meter diverse malen met een grote groep een balletje getrapt. Wat me al snel duidelijk werd, is waarom we afgelopen zomer de finale niet hadden bereikt!? De passie en liefde die veel Argentijnen hebben voor voetbal is terug te zien in hun kwaliteiten.
Maargoed, om mijn verhaal niet al te lang te maken en omdat ik (je zult het misschien niet geloven) tijd tekort kom om alles uitgebreid te beschrijven, benoem ik hieronder alleen wat hoogtepunten van mijn bezoek in Bolivia.
Death road
Natuurlijk kon ik mijn weg niet vervolgen zonder een bezoek te hebben gebracht aan de "Death Road". Zoals de naam je waarschijnlijk al duidelijk maakt, is dit een downhillroute door de bergen, met smalle paden en ravijnen, waar in het verleden heel wat dodelijke ongelukken zijn gebeurd. Nu wordt de route nauwelijks meer gebruikt door auto's, maar is vooral een paradijs voor adrenalinejunkies die graag met hoge snelheid de afdaling willen maken. Wat een tocht! Continu met hoge snelheid, tranen in mijn ogen van de wind en een snel kloppend hard de weg naar beneden voltooid! Echt gaaf!! :D
Een ander hoogtepunt was de carnaval in Oruro. Op Río de Janeiro (Brazilië) en Barranquilla (Colombia) na de grootste en waanzinnigste carnaval van Zuid Amerika! Vier dagen lang parades met geweldige costuums en bonkende beats, duizenden enthousiaste bezoekers die maar al te graag een feestje willen bouwen, vele liters schuim die je alles behalve droog houden, de nodige consumpties en heel veel mooie Zuid Amerikaanse billen die op en neer schudden op het ritme van de muziek. Dit is pas echt carnaval!! Ben bang dat na het meemaken van dit, mijn beleving van de carnaval thuis, helaas nooit meer hetzelfde zal zijn.
Tot slot een driedaagse tour ondernomen, naar onder andere Salar de Uyuni, oftewel de zuidvlaktes van Bolivia, diverse gekleurde lagoons, bergen en woestijnen. Een handige tip; mocht je deze tour willen maken, breng wat attributen (speelgoed, knuffels, flesjes of wat dan ook) mee voor geweldige foto's.
Op dit moment ben ik in Chili. Een goede vriend van thuis (thanks Dirk) had me in contact gebracht met een dame "Fernanda" uit Santiago, die voor een onvergetelijke week heeft gezorgd met vele, vele, vele hoogtepunten.
Chillen op het strand van Viña del Mar, Champagne, Whiskey's en Pisco's (populaire Chileense drank) drinken vanaf het balkon met zeezicht om vervolgens als v.i.p.s. uren lang te staan springen tijdens het concert van Dj Tiësto, mogen genieten van de sfeer in het voetbalstadion van ColoColo, een barbeque op het dak van een 25 verdiepingen hoog appartementblok/hotel, elke dag wakker worden met een heerlijk ontbijt voor mijn neus geserveerd door de huismeid van Fernanda en heel veel gezellige vrienden van haar leren kennen die deze dagen hier nog beter hebben gemaakt! Het is niet bepaald het leven van een doorsnee rugzaktoerist, maar op zijn tijd toch echt wel heerlijk!!
Het doel van nu is om mijn weg zuidwaarts te vervolgen. Ditmaal niet via het reguliere transport, maar liftend. Het zal een tocht worden van zo'n 3000km, maar zullen zien hoe ver en in welk tijdsbestek ik mijn bestemming "Calafate" in Argentinië ga bereiken. Maar het is in ieder geval een nieuw avontuur en ik ga er met het volste vertrouwen tegemoet. Nu naar hopen dat ik er na een paar dagen nog zo positief tegenaan kijk!
Lieve mensen, dit was het weer voor nu. Schroom niet om een lief berichtje achter te laten en tot snel maar weer.
Oooh jaaah, en voor alle "psv" supporters, ik hoop dat jullie een fijne zondag hebben gehad en samen met mij uitkijken naar de mooie inhaalrace die nu van start zal gaan! ;)
Dikke knuffel
Het land waar de affectie tussen ouders en kinderen een stuk groter is. Het afscheid nemen gebeurt op een hele intense manier, maar ook tonen de ouders in het openbaar maar al te graag de liefde voor hun kid(s).
De steden bestaan grotendeels uit inca architectuur. Van de zandruines in Trujilo tot de ruïnes van steen in Cuzco en Machu Picchu en natuurlijk de vele tempels waaraan het land rijk is. Toch merk je ook hier de Spaanse invloeden sterk terugkomen. Wat ervoor heeft gezorgd dat er vele mooie gebouwen zijn met een een fundament in incastijl, en de afwerking in Spaanse stijl.
Het land waar de tradities nog steeds in stand worden gehouden. Denk bijvoorbeeld aan de manier van het vissen, dit gebeurt nog op de ouderwetse manier. De hoogland indianen, die nog steeds hun eigen taal spreken en zichzelf voorzien van alle levensbehoeften (weven van kleding, productie van voedsel etc.) En daarnaast is er nog steeds een duidelijke rolverdeling tussen mannen en vrouwen te zien.
Mijn reis begon in Mancora. Een toeristische badplaats waar je overdag kunt relaxten op het strand en/of je energie kwijt kunt in de golven en waar 's avonds de nodige strandfeestjes te vinden zijn. Een ideale plek voor de eerste kennismaking met het land! ;)
Vervolgens mijn weg vervolgd naar Huaraz. Een stadje gelegen in het Andesgebergte en wat ik zeker kan adviseren voor de liefhebbers van trektochten. Laguna 69 en Laguna Charup (zeven kleurig meer) zijn pittige dagtochten en zeker niet voor iedereen weggelegd, ten eerste vanwege de steilheid maar ook zeker door de hoogtes (4000m/5000m) die je trotseert, maar het afzien tijdens de beklimmingen wordt beloond wanneer je deze prachtige turquoise blauwe meren (lagunas) hebt bereikt gelegen tussen de vele besneeuwde bergtoppen en gletsjers.
In Trujilo een Belgisch meisje leren kennen die me vertelde over "the mystic party" in een Ayahuascacentrum. Ik zal jullie proberen een zo goed mogelijk beeld te geven over de festiviteiten die tijdens deze negen dagen hebben plaats gevonden.
In de Amazone is het gebruik van Ayahuasca een bekend fenomeen. Het bestaat uit twee verschillende plantaardige grondstoffen die je in een andere dimensie of denkwereld kan brengen. Hier wordt het overigens niet gebruikt als drugs of tripmiddel, maar het bewijst zijn waarde op therapeutisch niveau.
Er zijn diverse centers die d.m.v. gerichte therapie, intensieve en emotionele bijeenkomsten en natuurlijk de Ayahuasca ceremonies, mensen met persoonlijke problemen proberen te helpen door ze een andere (vaak positievere) kijk op het leven en/of op zichzelf te geven.
Normaal gesproken gebeurt dit alles achter gesloten deuren, en vaak in plaatsen diep gelegen in de jungle of bergen, maar aangezien de eigenaren van het centrum "Tierra Mítica" elkaar het "ja"woord wilde geven, hun liefde met andere wilde delen, nieuwe vrijwilligers wilde werven, plus het centrum extra wilde promoten, openden ze hun deuren en waren er allerlei festiviteiten en workshops gedurende negen dagen. Het mooiste van dit alles.. alles was gratis!! En tegen zo'n aanbod kan een rugzaktoerist natuurlijk geen "nee" zeggen. :D
Het programma bestond oa. uit art-workshops, medidatieworkshops, rebirth (meditatietechniek waarin je leert je lichaam, geest en hart te zuiveren.) Een erg handige techniek voor de bestrijding van vervelende katers! ;) En natuurlijk het hoogtepunt; de bruiloft in Shamaanse stijl.
Na negen dagen intensief aan het programma te hebben deelgenomen wat stiekem toch wel bepaalde gedachten en emoties heeft opgewekt besloten om weer op zoek te gaan naar wat beweging om mijn hoofd leeg te maken en te genieten van de natuur.
Samen met mijn Amerikaanse maatje, waar ik een aantal maanden eerder mee had gestudeerd in Ecuador, besloten om de Salkantay trekking te doen. Beide zonder enige ervaring op het gebied van bergtochten zonder gids, toch besloten om de uitdaging aan te gaan.
Wat ons al snel duidelijk werd was dat ons gebrek aan ervaring en kennis de tocht aanzienlijk zwaarder zou maken. Onze backpack beide tot de top gevuld, met kampeerspullen (tent, slaapzakken, slaapmatjes, kookaccesoires en voedsel.. heel veel voedsel!) Ik weet van mezelf dat mijn humeur nog wel eens kan omslaan wanneer ik honger heb, dus we durfden beide het risico niet te nemen. Maar voedsel voor bijna twee weken was misschien iets overdreven. Gelukkig kwamen we onderweg af en toe wat lokale bewoners tegen waar we ons voedsel ruilde voor Coca-thee. Het gebruik van cocabladeren is hier heel normaal en helpt tegen hoogteziekte, geeft je extra energie en verminderd de eetlust. Ideaal dus voor het leven in de bergen.
"Salkantay" behoort tot een van de 25 mooiste trektochten ter wereld, aldus "National Geografic" en die mening kan ik beamen. Vijf dagen lang mogen genieten van allerlei gevarieerde omgevingen. Van groene weiden, waar allerlei wild stond te grazen, tot besneeuwde gletjertoppen, en van gekleurde lagunas tot bananenplantages in de tropische jungle!
Tijdens deze geweldige tocht mocht ik mijn "zes maanden abroad jubileum" vieren. En hoe kon dat nou beter dan in de vorm van een rustdag. Aangezien we weer in een gebied waren dat ook per voertuig bereikbaar was, vooraf besloten dat we elk voertuig zouden aanhouden en proberen een lift te regelen. Gelukkig passeerde ons na 1,5 uur gelopen te hebben een jeep en was deze man zo vriendelijk om ons te droppen bij de natuurlijke hotsprings. Daar de hele middag onze spiertjes tot rust laten komen en onze bloedstroom op gang gehouden door middel van een aantal koude biertjes. Genieten!!
Vervolgens onze weg vol nieuwe energie vervolgd naar "Machu Picchu". Een oude inca-stad hoog gelegen in de bergen. Vanwege deze ligging is de stad nooit ontdekt en vernietigd door de Spanjaarden en kun je nu nog steeds bewonderen hoe de inca's hier zo'n 600 jaar geleden hebben geleefd. Het is de meest bezochte attractie in Zuid Amerika en trekt jaarlijks zo'n 400.000 bezoekers. Maar dat maakt een bezoek aan de stad zeker niet minder waard.
Wat ik tegenwoordig ook redelijk onder de knie heb, is het regelen van gratis entree in de sportschool. Wanneer ik me in grotere steden bevind of reisdagen heb met langere tussenstops, probeer ik altijd wel een bezoek te brengen aan een gym. In de wat luxere gyms vragen ze al snel $10,- wat ongeveer al een kwart van mijn dagbudget is. Vandaar dat ik mezelf heb aangeleerd om in het Spaans een mooi verhaal te vertellen en ze daarmee weet te overtuigen dat ik zeer geïnteresseerd ben in een abonnement, alleen graag wil proberen of de machines me bevallen! :D Een extra voordeel zijn de aanwezige douches, die ervoor zorgen dat ik mijn reis weer okselfris kan hervatten..
Bolivia
De reis in Bolivia gestart in het noorden, op het eiland Isla del Sol, gelegen in Lake Titicaca! Titicaca is 's werelds hoogst gelegen bevaarbare meer met drijvende eilanden. Isla del Sol is een van de eilanden en een ideale plek voor oa wandelingen of ander vertier.
Bij de immigratiedienst twee spontane Chileense dames leren kennen, die dezelfde plannen hadden, maar beter nog.. diverse contacten hadden op het eiland en voor een mooie prijs kamers met uitzicht op het strand en het meer konden regelen.
Vanwege de vakantieperiode in Zuid Amerika, waren er vele mensen uit Chili en Argentinië te vinden. De mensen uit Argentinië staan vaak bekend als "alternatieve mensen", oftewel hippies wat ervoor zorgde dat overal waar je liep, je allerlei klanken uit de gitaarkasten hoorde. Er hing een hele chille sfeer op het eiland en de dagen vooral gebruikt om te relaxten.
Naast het maken van muziek, hebben veel Argentijnen balgevoel.. en NEE, daarmee doel ik niet op de kwaliteiten die de vrouwen hier eventueel beschikken, maar daarmee doel ik op hun voetbalkwaliteiten. Op een hoogte van bijna 4000 meter diverse malen met een grote groep een balletje getrapt. Wat me al snel duidelijk werd, is waarom we afgelopen zomer de finale niet hadden bereikt!? De passie en liefde die veel Argentijnen hebben voor voetbal is terug te zien in hun kwaliteiten.
Maargoed, om mijn verhaal niet al te lang te maken en omdat ik (je zult het misschien niet geloven) tijd tekort kom om alles uitgebreid te beschrijven, benoem ik hieronder alleen wat hoogtepunten van mijn bezoek in Bolivia.
Death road
Natuurlijk kon ik mijn weg niet vervolgen zonder een bezoek te hebben gebracht aan de "Death Road". Zoals de naam je waarschijnlijk al duidelijk maakt, is dit een downhillroute door de bergen, met smalle paden en ravijnen, waar in het verleden heel wat dodelijke ongelukken zijn gebeurd. Nu wordt de route nauwelijks meer gebruikt door auto's, maar is vooral een paradijs voor adrenalinejunkies die graag met hoge snelheid de afdaling willen maken. Wat een tocht! Continu met hoge snelheid, tranen in mijn ogen van de wind en een snel kloppend hard de weg naar beneden voltooid! Echt gaaf!! :D
Een ander hoogtepunt was de carnaval in Oruro. Op Río de Janeiro (Brazilië) en Barranquilla (Colombia) na de grootste en waanzinnigste carnaval van Zuid Amerika! Vier dagen lang parades met geweldige costuums en bonkende beats, duizenden enthousiaste bezoekers die maar al te graag een feestje willen bouwen, vele liters schuim die je alles behalve droog houden, de nodige consumpties en heel veel mooie Zuid Amerikaanse billen die op en neer schudden op het ritme van de muziek. Dit is pas echt carnaval!! Ben bang dat na het meemaken van dit, mijn beleving van de carnaval thuis, helaas nooit meer hetzelfde zal zijn.
Tot slot een driedaagse tour ondernomen, naar onder andere Salar de Uyuni, oftewel de zuidvlaktes van Bolivia, diverse gekleurde lagoons, bergen en woestijnen. Een handige tip; mocht je deze tour willen maken, breng wat attributen (speelgoed, knuffels, flesjes of wat dan ook) mee voor geweldige foto's.
Op dit moment ben ik in Chili. Een goede vriend van thuis (thanks Dirk) had me in contact gebracht met een dame "Fernanda" uit Santiago, die voor een onvergetelijke week heeft gezorgd met vele, vele, vele hoogtepunten.
Chillen op het strand van Viña del Mar, Champagne, Whiskey's en Pisco's (populaire Chileense drank) drinken vanaf het balkon met zeezicht om vervolgens als v.i.p.s. uren lang te staan springen tijdens het concert van Dj Tiësto, mogen genieten van de sfeer in het voetbalstadion van ColoColo, een barbeque op het dak van een 25 verdiepingen hoog appartementblok/hotel, elke dag wakker worden met een heerlijk ontbijt voor mijn neus geserveerd door de huismeid van Fernanda en heel veel gezellige vrienden van haar leren kennen die deze dagen hier nog beter hebben gemaakt! Het is niet bepaald het leven van een doorsnee rugzaktoerist, maar op zijn tijd toch echt wel heerlijk!!
Het doel van nu is om mijn weg zuidwaarts te vervolgen. Ditmaal niet via het reguliere transport, maar liftend. Het zal een tocht worden van zo'n 3000km, maar zullen zien hoe ver en in welk tijdsbestek ik mijn bestemming "Calafate" in Argentinië ga bereiken. Maar het is in ieder geval een nieuw avontuur en ik ga er met het volste vertrouwen tegemoet. Nu naar hopen dat ik er na een paar dagen nog zo positief tegenaan kijk!
Lieve mensen, dit was het weer voor nu. Schroom niet om een lief berichtje achter te laten en tot snel maar weer.
Oooh jaaah, en voor alle "psv" supporters, ik hoop dat jullie een fijne zondag hebben gehad en samen met mij uitkijken naar de mooie inhaalrace die nu van start zal gaan! ;)
Dikke knuffel
-
02 Maart 2015 - 09:31
Giel:
Die trekking naar machu picchu mag jij mij in alle geuren en kleuren vertellen wanneer je thuis bent. Net als de rest trouwens! Mooi verhaal weer. Safe travels mate. Wel jammer dat je geen huis meer hebt als je weer in Nederland bent :p -
02 Maart 2015 - 12:39
Suus Van Beek:
hoi lieve Tom
Wat een geweldig avontuur weer en je kunt ook altijd nog journalist worden als de baan je op de grote beek je niet bevalt.
Kijk goed uit en geniet nog van je avonturen die je nog mag meemaken en heel veel groeten van het thuisfront jeroen suus bram en fleur. -
02 Maart 2015 - 13:45
Anita:
Nou, we hebben er weer even op moeten wachten, maar dan heb je ook iets! Mooi verhaal weer jongen. Heb er weer van genoten. Maar goed dat je nu niet in Machu Picchu zit, want daar zijn nu overstromingen. Toeristen zijn er met bootjes weggehaald. Het zit er bijna op voor je. Wel jammer dat je Argentinië en Brazilië nu in een sneltreinvaart moet doen, maar ik ben toch wel blij dat je naar huis komt. Je hebt voorlopig nog wel een bed bij ons hoor -
02 Maart 2015 - 14:11
Marius En Joke:
He Tom, wat leuk om weer een nieuw verslag van je te lezen, geweldig dat je dit allemaal mee kunt maken en waar je de rest van je leven allemaal op terug kunt blijven kijken. Ik ben erg benieuwd als je weer terug in Nederland bent hoe lang het gaat duren voordat het weer gaat kriebelen, want ik kan me nl heel goed voor stellen dat dit leventje best verslavend is.
Zoveel leuke mensen ontmoeten en steeds weer nieuwe ervaringen opdoen.Geweldig!!!
Geniet er nog lekker van!!! Groetjes Marius en Joke -
02 Maart 2015 - 15:01
Bert Van Meurs:
Beste Tom weer een heel leuk verhaal, je kan best een boek schrijven met deze leuke
reisverhalen.
Ik wens je nog veel reisplezier en zie uit naar je volgende verslag.!!
Veel groetjes van Bert van Meurs -
02 Maart 2015 - 16:02
Anita:
Zie net dat er een stukje van mijn reactie niet geplaatst is. Geniet nog van je laatste maandje daar en we zien je de 31ste. Liefs en een dikke knuffel. Mam. Xx -
02 Maart 2015 - 16:31
Ada:
Geweldig verhaal weer Tom, als ik jou was, zou ik alles bundelen!
Veel plezier deze laatste maand!
Groetjes,
Pleun en Ada -
02 Maart 2015 - 16:45
Margareth Van Meurs:
He Tom wat mooi om weer wat te horen,en hoe goed dat je het naar je zin hebt!
Ik hoorde van jullie mam dat het er bijna op zit. Dit is een reis om nooit te vergeten.
Je hebt er ook weer een prachtig verslag van gemaakt. Geniet er nog van!! En tot over een maand.
Veel groetjes van de Meurskes uit de scheepsvork. -
03 Maart 2015 - 17:47
Kitty:
Wat een verhaal weer Tom! Geweldig om te lezen. Jij snapt mij nu rond het carnavalsgebeuren... Das toch echt heel anders dan hier hahaha. Geniet van Argentinie! Ik hoop dat je er snel aan zult komen. Groetjes vanuit een regenachtig Holanda xxx Kitty. -
04 Maart 2015 - 11:07
Clara/Ton/Tim:
Hoi Tom
Mooi verhaal hoor, zou zeggen ga zo door maar erg leuk dat je ook weer terug komt.
Ben benieuwd naar de rest van je verhalen.
Geniet er nog maar van en doe vooral voorzichtig.
Gauw tot ziens en groetjes van ons.
-
06 Maart 2015 - 20:07
Dirk:
kerel! Mooi om te lezen dat Chili je goed heeft gedaan ;)
Ik kijk uit naar je terugkomst, geniet er nog maar lekker van daar!!!
Ciao! Dirk -
10 Maart 2015 - 21:17
Toine :
hoi Tom,
Mooie verhalen weer, heb ervan genoten. Alleen jammer dat de grote hoogte je gezond voetbalverstand heeft aangetast, of komt het toch van de coca bladeren? Er komt geen inhaalrace en als je geluk hebt kun je het kampioensfeest op de markt in Eindhoven nog meemaken.
Groetjes Toine, Nicole BO en Bente -
20 Maart 2015 - 02:36
Wilma Engelen:
Wat een verhaal Tom, moest e.e.a. een paar keer lezen om goed te begrijpen wat je allemaal meemaakt. Zal mogelijk aan de leeftijd liggen. In "een verhaal" beschrijf je wat een ander zijn hele leeftijd niet meemaakt. Hoe kun jij straks hier weer acclimatiseren? Maar..... dat is van latere zorg.
Van hoogte problematiek hoor ik graag nog e.e.a. van je, kunnen wij mogelijk nog wat aan hebben.
Verder een geweldig verslag met een prachtige uiteenzetting van al je avonturen, als je thuis bent moet je het maar bundelen. De volgende reisgids is in "wording".
Geniet nog van je laatste dagen en goede reis richting Dommelen.
Groetjes, Ome Frans/ Tante Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
