Na een mooi einde komt een nieuw begin!
Blijf op de hoogte en volg Tom
01 Januari 2013 | Australië, Dee Why
Lieve mensen,
Hier voorlopig het laatste berichtje vanuit Zuidoost Azie. Het werd tijd voor ons om dit continent te verlaten en ik welk land konden we onze geweldige trip hier nou perfect afsluiten.. Indonesie natuurlijk!!
Het land met 250 miljoen inwoners, waarvan 86% moslim is. Het is dan ook het grootste moslimland ter wereld. Het land bestaat uit 17.508 eilanden, met volop vulkanen, jungles, bounty stranden, mooie duikspots en cultuur! Kortom het land had genoeg te bieden om ons 25 dagen te kunnen vermaken!!
Onze trip startte op het eiland Sumatra, het op vier na grootste eiland van de wereld met een lengte van 1800km. Het is een van de minst ontwikkelde eilanden van Indonesie en is daardoor nog erg authentiek en absoluut niet toeristisch. Je merkt het aan de infrastructuur, de wegen zijn slecht en het reizen duurt ontzettend lang, maar je merkt het ook zeker aan het gedrag en houding van de locals. Als we ergens over straat liepen werden we voortdurend in de gaten gehouden en volop begroet door jong en oud. Het kwam zelfs soms voor dat mensen met ons op de foto wilden ipv andersom. Verder kwamen over het algemeen maar weinig andere toeristen tegen, alleen op de echte trekpleisters van het eiland en dan waren ze vaak op handen en voeten te tellen. De locals leven er gemiddeld van een paar euro per dag, dus je kunt je voorstellen dat je met een budget van €10,- tot €15,- per dag heel goed kunt leven. Een deel van de bevolking, voornamelijk de ouderen, spreekt een beetje nederlands en diverse woorden zijn in onze talen hetzelfde, zoals gratis, koelkast, asbak, handdoek, hamer etc.. Daardoor zie je de invloed die onze kolonisten hier vroeger hebben gehad nog steeds terug!
Op Sumatra en Borneo leeft de Orang Oetang nog in het wild, dit zijn overigens ook de enige twee plekken ter wereld waar ze in het wild leven. Vanwege de ontbossing, boskap, bosbranden, lange draagtijden en het feit dat mensen jonge Orang Oetangs als huisdieren verkopen en dan vaak de moeders vermoorden, behoort de Orang Oetang helaas tot een uitstervend ras. De vele nationale parken die Sumatra te bieden heeft doen er dan ook alles aan om dit tegen te gaan en de natuur waarin ze leven te beschermen. Wij wilden uiteraard wel eens oog in oog komen te staan met dit geweldige dier waarvan de genen voor (94.6% overeenkomen met de mensen. En ik durf te zeggen dat dit percentage met sommige van jullie nog een stuk hoger is. Zal verder maar geen namen noemen!! ;)
Dus ervoor gekozen om maar weer eens te gaan trekken in de jungle. Vanuit Bukit Lawang, een van de meest relaxte dorpen waar ik het afgelopen half jaar ben geweest, met een groep van acht personen en twee gidsen op zoek gegaan naar deze grootste mensapen. Na een uur troffen we de eerste al aan. Het was geen wonder dat we ze al zo snel gespot hadden want ze worden hier namelijk volop gevoerd met fruit. Normaal gesproken leven ze teruggetrokken en zijn ze moeilijk te spotten in het wild, mede doordat ze elke dag een nieuwe slaapplek maken, maar door het fruit blijven ze geregeld in hetzelfde gebied hangen. Onze gids vertelde dat hij hier eigenlijk op tegen is, maar aan de andere kant leeft de bevolking hier van de toeristen die komen trekken en die willen ze natuurlijk niet teleur stellen!!
Na een dag trekken aangekomen bij ons kamp waar we de nacht moesten doorbrengen. Na een jungledouche (duik in een meertje met een waterval) met zijn allen gechilld bij een kampvuur. Liedjes gezongen, spelletjes gespeeld met de meest primitieve materialen, zoals stenen en lucifers en een hoop jungletrucjes geleerd. Want zoals ze hier zeggen in de jungle is alles mogelijk en lukt het hen zelfs om mij tot een ware Hans Kazan om te toveren! De volgende dag nog een paar uur gewandeld en vervolgens zijn we met een tube (aan elkaar geknoopte banden) in de rivier terug naar het dorp geraft. Dit was echt gaaf aangezien de rivier erg wild was en we daardoor geregeld alle kanten op vlogen!!
In ons guesthouse in Bukt Lawang hing ook echt een hele relaxte sfeer. Er werkten een hoop jonge gastjes die allemaal wel wisten hoe ze een goede sfeer moesten neerzetten. Ze waren allemaal erg musicaal, dus elke avond hebben we mogen genieten van hun djembe en gitaarkwaliteiten en hebben we ons talent op het gebied van zang mogen tonen. We zijn er achter gekomen, dat als er een ding is wat we beide absoluut niet kunnen, dan is het zingen! Verder stond er een tafeltennistafel waar ik heel wat uren gebruik van heb kunnen maken en heb ik met een groep locals de plaatselijke sport ''Takrau'' mogen spelen. Dat is een soort voetvolley alleen dan met een klein balletje van riet, onder sommige ook wel bekend als ''Thai bal''!
Na een paar hele relaxte dagen werd het weer tijd om door te reizen en wilde we een bezoek gaan brengen aan Danau Toba, een groot kratermeer dat vroeger is ontstaan tijdens een hevige vulkaanuitbarsting. Op dit grote meer bevind zich een eiland wat onder de rugzaktoeristen, maar ook onder de locals tijdens de feestdagen, erg in trek is. Omdat het nu laagseizoen was waren er gelukkig maar weinig toeristen te vinden en hadden we voor nog geen €2,- per persoon een bungalow met prachtig uitzicht direct aan het water. Hier de dagen voornamelijk gebruikt om wat uit te rusten en met een scootertje wat rond te toeren!
Omdat de vluchten naar Australie tussen kerst en oud en nieuw €250,- p.p. goedkoper waren dan in het nieuwe jaar hadden we maar weinig tijd en moesten we noodgedwongen een binnenlandse vlucht nemen. We proberen altijd zo goedkoop en milieubewust mogelijk te reizen , daarmee bedoel ik over land en zee, maar deze keer hadden we geen keus!
Dus een vlucht naar het oosten van Java gepakt en vanuit daar met de bus en ferry doorgereisd naar Bali. Hier weer een bus gepakt om uiteindelijk na een reis van meer dan 24uur eindelijk aan te komen bij het kustplaatsje ''Padangbai'' waar de feryy naar Lombok, het eiland waar we heen wilde op ons te wachten lag. Omdat we het reizen nu wel een beetje zat waren besloten om de nacht in het kustplaatsje door te brengen. De goede sfeer die hier hing en het feit dat ze er een van de beste divesites van Bali hebben, heeft ervoor gezorgd dat we een aantal dagen later in Lombok arriveerde. Na de eerste dag te hebben gesnorkeld in een mooie baai, besloten om onze kennis en skills op het gebied van duiken up to date te houden en tijdens twee duiken weer een kijkje genomen in de onderwaterwereld, echt super!!
Zo zwommen we het ene moment bijna 30meter onder zeelevel en stonden we een aantal dagen later te genieten van de zonsopgang en ondergang op de top van de Rinjani vulkaan (3706m). De laatste dagen mogen genieten op de prachtige Gili eilanden en daarna toch nog een beetje de kerstsfeer mogen proeven in Bali en nog wat noodzakelijke inkopen gedaan omdat alles het vijfvoudige of meer kost in Australie!
Na 188 dagen op pad te zijn geweest, zeven geweldige landen te hebben bezocht, acht kilo te zijn afgevallen en €6000,- euro lichter te zijn, werd het nu toch echt tijd om Zuidoost Azie te verlaten en door te trekken naar Australie. Na twee vluchten van ruim 11uur (toch nog best lang) terwijl het zo dicht bij lijkt en je met het spel ''Risk'' zomaar even binnen kunt stormen, eindelijk aangekomen op de luchthaven van Sydney!
Als ik nu terug kijk op de afgelopen zes maanden dan verschint er een grote glimlach op mijn gezicht. Het reizen was lang niet altijd even makkelijk en zeker niet te vergelijken met een lange vakantie. Luxe was ooit ver te zoeken, maar op de momenten dat ik dan wel weer een keer een warme douche of zacht bed had, dan kon ik dat vaak extra waarderen. Het reizen van A naar B was soms zeer vermoeiend. Het is geregeld voorgekomen dat ik dag en nacht heb moeten reizen en ik mijn ipod al bijna drie keer rondgespeeld had. En wat ze hier altijd doen is meer mensen meenemen dan waar het vervoersmiddel bedoeld voor is, om maar zoveel mogelijk geld te verdienen! De begrippen kwaliteit van dienstverlening en de klant is koning zijn hier onbekend! Ik moet ook zeggen dat ik jullie, mijn familie, vrienden, collega's, kennissen, de mensen om me heen die veel voor me betekenen, al laat ik dat soms te weinig merken, toch stiekem best veel heb gemist! Dat gevoel werd nog eens extra versterkt tijdens alle feestdagen. Gelukkig konden Suus en ik altijd wel steun bij elkaar vinden en samen genieten van heel veel dingen. Toch heb ik geregeld gewenst om jullie weer te zien en te spreken, al was het maar voor even! Gelukkig konden we makkelijk contact houden via whatsapp, facebook, email en natuurlijk de leuke en lieve berichtjes van jullie op mijn verslagen, en zo leken jullie toch nog dichtbij!!
Maar heb ook echt zoveel mooie herinneringen over aan deze maanden gehouden. Heb ontzettend veel leuke en relaxte mensen leren kennen die overal ter wereld vandaan kwamen, dus tijdens de volgende reis die er vast nog wel aan zal komen, kunnen we hopelijk zien hoe zij in hun omgeving leven. Heb mezelf ook echt stukken beter leren kennen en zie in dat ik niet altijd de makkelijkste en ooit meer rekening moet houden met de mensen om me heen. Zowel hier als thuis was ik soms zo druk met mijn eigen ding, dat ik de mensen om me heen dan niet op manier behandelde zoals ze verdienden, dus bij deze bied ik daarvoor mijn oprechte excuses aan!
Jullie zouden misschien denken waar komt dit vandaan?? Maar hier op reis had ik vaak pas echt de tijd om na te denken over bepaalde dingen wat ik in mijn drukke leventje thuis soms te weinig deed! Maar genoeg hierover...
Wat opvallend is dat zowat elke indonesische man rookt, en dan bedoel ik ook echt als een schoorsteen!! De ene na de andere wordt opgestoken en het is bijna overal toegestaan. Als je met de locale bussen reist lijkt het net alsof ze je uit proberen te roken! Gelukkig misten de bussen nog wel eens een raam of deur waardoor we nog voldoende zuurstof binnen kregen. Het is ook niet gek dat zoveel mensen roken als je je bedenkt dat sigaretten maar €1,- per pakje zijn! Helaas mag je naar Australie voortaan niet meer meer dan 2 pakjes meenemen, anders had ik de overige ruimte mijn backpack wel weten op te vullen (voor de handel) maar helaas!!
Momenteel zijn we in Dee Why, een kustplaats op 20km afstand van Sydney. Hier verblijven we bij mijn familie waar we een soort van eigen huisje hebben boven hun garage met eigen badkamer, wasmachine, keukentje ed!! De luxe die we hier hebben, de gastvrije mensen en de australische zomer (30 graden, onbewolkt en een koel zeebriesje) :D zullen er waarschijnlijk voor zorgen dat we hier nog wel even zullen blijven! Althans, Suus kan misschien vanuit haar vorige opleiding vrijwillig les gaan geven in Indonesie. Dit is iets wat ze heel erg graag wil, dus mocht dit door gaan dan zal ik hier blijven om te werken en zal zij eind mei weer deze kant op komen om nog enkele maanden mee rond te trekken.
Dit was het wel weer voor nu! Durf niet te zeggen hoe lang het weer gaat duren voordat ik weer een verhaal ga posten. De komende tijd zal ik weer wat burgelijker gaan leven. Een bestaan zonder wilde strandfeesten, jungletreks en mastruberende apen, maar een bestaan met hopelijk een baan en huishoudelijke taken zoals koken, wassen, boodschappen doen, de tuin onderhouden, de hond uitlaten en natuurlijk op zijn tijd heel lief en romantisch zijn voor mijn meisje! En om nou te schrijven met waar ik mijn booschappen doe, of met welke techniek ik een appel pluk of hoeveel drankjes ik op een dienblad kan serveren lijkt me niet echt boeiend voor jullie!!
Iedereen een super 2013 toegewenst met veel geluk, gezondheid, liefde, plezier en alle andere dingen die jullie je maar kunnen wensen!
Jullie zien me tegen de zomer wel weer een keer verschijnen!!
Ooh jaah de foto's vind je hier...
http://www.mijnalbum.nl/Album=ZEMJIOIV
Hier voorlopig het laatste berichtje vanuit Zuidoost Azie. Het werd tijd voor ons om dit continent te verlaten en ik welk land konden we onze geweldige trip hier nou perfect afsluiten.. Indonesie natuurlijk!!
Het land met 250 miljoen inwoners, waarvan 86% moslim is. Het is dan ook het grootste moslimland ter wereld. Het land bestaat uit 17.508 eilanden, met volop vulkanen, jungles, bounty stranden, mooie duikspots en cultuur! Kortom het land had genoeg te bieden om ons 25 dagen te kunnen vermaken!!
Onze trip startte op het eiland Sumatra, het op vier na grootste eiland van de wereld met een lengte van 1800km. Het is een van de minst ontwikkelde eilanden van Indonesie en is daardoor nog erg authentiek en absoluut niet toeristisch. Je merkt het aan de infrastructuur, de wegen zijn slecht en het reizen duurt ontzettend lang, maar je merkt het ook zeker aan het gedrag en houding van de locals. Als we ergens over straat liepen werden we voortdurend in de gaten gehouden en volop begroet door jong en oud. Het kwam zelfs soms voor dat mensen met ons op de foto wilden ipv andersom. Verder kwamen over het algemeen maar weinig andere toeristen tegen, alleen op de echte trekpleisters van het eiland en dan waren ze vaak op handen en voeten te tellen. De locals leven er gemiddeld van een paar euro per dag, dus je kunt je voorstellen dat je met een budget van €10,- tot €15,- per dag heel goed kunt leven. Een deel van de bevolking, voornamelijk de ouderen, spreekt een beetje nederlands en diverse woorden zijn in onze talen hetzelfde, zoals gratis, koelkast, asbak, handdoek, hamer etc.. Daardoor zie je de invloed die onze kolonisten hier vroeger hebben gehad nog steeds terug!
Op Sumatra en Borneo leeft de Orang Oetang nog in het wild, dit zijn overigens ook de enige twee plekken ter wereld waar ze in het wild leven. Vanwege de ontbossing, boskap, bosbranden, lange draagtijden en het feit dat mensen jonge Orang Oetangs als huisdieren verkopen en dan vaak de moeders vermoorden, behoort de Orang Oetang helaas tot een uitstervend ras. De vele nationale parken die Sumatra te bieden heeft doen er dan ook alles aan om dit tegen te gaan en de natuur waarin ze leven te beschermen. Wij wilden uiteraard wel eens oog in oog komen te staan met dit geweldige dier waarvan de genen voor (94.6% overeenkomen met de mensen. En ik durf te zeggen dat dit percentage met sommige van jullie nog een stuk hoger is. Zal verder maar geen namen noemen!! ;)
Dus ervoor gekozen om maar weer eens te gaan trekken in de jungle. Vanuit Bukit Lawang, een van de meest relaxte dorpen waar ik het afgelopen half jaar ben geweest, met een groep van acht personen en twee gidsen op zoek gegaan naar deze grootste mensapen. Na een uur troffen we de eerste al aan. Het was geen wonder dat we ze al zo snel gespot hadden want ze worden hier namelijk volop gevoerd met fruit. Normaal gesproken leven ze teruggetrokken en zijn ze moeilijk te spotten in het wild, mede doordat ze elke dag een nieuwe slaapplek maken, maar door het fruit blijven ze geregeld in hetzelfde gebied hangen. Onze gids vertelde dat hij hier eigenlijk op tegen is, maar aan de andere kant leeft de bevolking hier van de toeristen die komen trekken en die willen ze natuurlijk niet teleur stellen!!
Na een dag trekken aangekomen bij ons kamp waar we de nacht moesten doorbrengen. Na een jungledouche (duik in een meertje met een waterval) met zijn allen gechilld bij een kampvuur. Liedjes gezongen, spelletjes gespeeld met de meest primitieve materialen, zoals stenen en lucifers en een hoop jungletrucjes geleerd. Want zoals ze hier zeggen in de jungle is alles mogelijk en lukt het hen zelfs om mij tot een ware Hans Kazan om te toveren! De volgende dag nog een paar uur gewandeld en vervolgens zijn we met een tube (aan elkaar geknoopte banden) in de rivier terug naar het dorp geraft. Dit was echt gaaf aangezien de rivier erg wild was en we daardoor geregeld alle kanten op vlogen!!
In ons guesthouse in Bukt Lawang hing ook echt een hele relaxte sfeer. Er werkten een hoop jonge gastjes die allemaal wel wisten hoe ze een goede sfeer moesten neerzetten. Ze waren allemaal erg musicaal, dus elke avond hebben we mogen genieten van hun djembe en gitaarkwaliteiten en hebben we ons talent op het gebied van zang mogen tonen. We zijn er achter gekomen, dat als er een ding is wat we beide absoluut niet kunnen, dan is het zingen! Verder stond er een tafeltennistafel waar ik heel wat uren gebruik van heb kunnen maken en heb ik met een groep locals de plaatselijke sport ''Takrau'' mogen spelen. Dat is een soort voetvolley alleen dan met een klein balletje van riet, onder sommige ook wel bekend als ''Thai bal''!
Na een paar hele relaxte dagen werd het weer tijd om door te reizen en wilde we een bezoek gaan brengen aan Danau Toba, een groot kratermeer dat vroeger is ontstaan tijdens een hevige vulkaanuitbarsting. Op dit grote meer bevind zich een eiland wat onder de rugzaktoeristen, maar ook onder de locals tijdens de feestdagen, erg in trek is. Omdat het nu laagseizoen was waren er gelukkig maar weinig toeristen te vinden en hadden we voor nog geen €2,- per persoon een bungalow met prachtig uitzicht direct aan het water. Hier de dagen voornamelijk gebruikt om wat uit te rusten en met een scootertje wat rond te toeren!
Omdat de vluchten naar Australie tussen kerst en oud en nieuw €250,- p.p. goedkoper waren dan in het nieuwe jaar hadden we maar weinig tijd en moesten we noodgedwongen een binnenlandse vlucht nemen. We proberen altijd zo goedkoop en milieubewust mogelijk te reizen , daarmee bedoel ik over land en zee, maar deze keer hadden we geen keus!
Dus een vlucht naar het oosten van Java gepakt en vanuit daar met de bus en ferry doorgereisd naar Bali. Hier weer een bus gepakt om uiteindelijk na een reis van meer dan 24uur eindelijk aan te komen bij het kustplaatsje ''Padangbai'' waar de feryy naar Lombok, het eiland waar we heen wilde op ons te wachten lag. Omdat we het reizen nu wel een beetje zat waren besloten om de nacht in het kustplaatsje door te brengen. De goede sfeer die hier hing en het feit dat ze er een van de beste divesites van Bali hebben, heeft ervoor gezorgd dat we een aantal dagen later in Lombok arriveerde. Na de eerste dag te hebben gesnorkeld in een mooie baai, besloten om onze kennis en skills op het gebied van duiken up to date te houden en tijdens twee duiken weer een kijkje genomen in de onderwaterwereld, echt super!!
Zo zwommen we het ene moment bijna 30meter onder zeelevel en stonden we een aantal dagen later te genieten van de zonsopgang en ondergang op de top van de Rinjani vulkaan (3706m). De laatste dagen mogen genieten op de prachtige Gili eilanden en daarna toch nog een beetje de kerstsfeer mogen proeven in Bali en nog wat noodzakelijke inkopen gedaan omdat alles het vijfvoudige of meer kost in Australie!
Na 188 dagen op pad te zijn geweest, zeven geweldige landen te hebben bezocht, acht kilo te zijn afgevallen en €6000,- euro lichter te zijn, werd het nu toch echt tijd om Zuidoost Azie te verlaten en door te trekken naar Australie. Na twee vluchten van ruim 11uur (toch nog best lang) terwijl het zo dicht bij lijkt en je met het spel ''Risk'' zomaar even binnen kunt stormen, eindelijk aangekomen op de luchthaven van Sydney!
Als ik nu terug kijk op de afgelopen zes maanden dan verschint er een grote glimlach op mijn gezicht. Het reizen was lang niet altijd even makkelijk en zeker niet te vergelijken met een lange vakantie. Luxe was ooit ver te zoeken, maar op de momenten dat ik dan wel weer een keer een warme douche of zacht bed had, dan kon ik dat vaak extra waarderen. Het reizen van A naar B was soms zeer vermoeiend. Het is geregeld voorgekomen dat ik dag en nacht heb moeten reizen en ik mijn ipod al bijna drie keer rondgespeeld had. En wat ze hier altijd doen is meer mensen meenemen dan waar het vervoersmiddel bedoeld voor is, om maar zoveel mogelijk geld te verdienen! De begrippen kwaliteit van dienstverlening en de klant is koning zijn hier onbekend! Ik moet ook zeggen dat ik jullie, mijn familie, vrienden, collega's, kennissen, de mensen om me heen die veel voor me betekenen, al laat ik dat soms te weinig merken, toch stiekem best veel heb gemist! Dat gevoel werd nog eens extra versterkt tijdens alle feestdagen. Gelukkig konden Suus en ik altijd wel steun bij elkaar vinden en samen genieten van heel veel dingen. Toch heb ik geregeld gewenst om jullie weer te zien en te spreken, al was het maar voor even! Gelukkig konden we makkelijk contact houden via whatsapp, facebook, email en natuurlijk de leuke en lieve berichtjes van jullie op mijn verslagen, en zo leken jullie toch nog dichtbij!!
Maar heb ook echt zoveel mooie herinneringen over aan deze maanden gehouden. Heb ontzettend veel leuke en relaxte mensen leren kennen die overal ter wereld vandaan kwamen, dus tijdens de volgende reis die er vast nog wel aan zal komen, kunnen we hopelijk zien hoe zij in hun omgeving leven. Heb mezelf ook echt stukken beter leren kennen en zie in dat ik niet altijd de makkelijkste en ooit meer rekening moet houden met de mensen om me heen. Zowel hier als thuis was ik soms zo druk met mijn eigen ding, dat ik de mensen om me heen dan niet op manier behandelde zoals ze verdienden, dus bij deze bied ik daarvoor mijn oprechte excuses aan!
Jullie zouden misschien denken waar komt dit vandaan?? Maar hier op reis had ik vaak pas echt de tijd om na te denken over bepaalde dingen wat ik in mijn drukke leventje thuis soms te weinig deed! Maar genoeg hierover...
Wat opvallend is dat zowat elke indonesische man rookt, en dan bedoel ik ook echt als een schoorsteen!! De ene na de andere wordt opgestoken en het is bijna overal toegestaan. Als je met de locale bussen reist lijkt het net alsof ze je uit proberen te roken! Gelukkig misten de bussen nog wel eens een raam of deur waardoor we nog voldoende zuurstof binnen kregen. Het is ook niet gek dat zoveel mensen roken als je je bedenkt dat sigaretten maar €1,- per pakje zijn! Helaas mag je naar Australie voortaan niet meer meer dan 2 pakjes meenemen, anders had ik de overige ruimte mijn backpack wel weten op te vullen (voor de handel) maar helaas!!
Momenteel zijn we in Dee Why, een kustplaats op 20km afstand van Sydney. Hier verblijven we bij mijn familie waar we een soort van eigen huisje hebben boven hun garage met eigen badkamer, wasmachine, keukentje ed!! De luxe die we hier hebben, de gastvrije mensen en de australische zomer (30 graden, onbewolkt en een koel zeebriesje) :D zullen er waarschijnlijk voor zorgen dat we hier nog wel even zullen blijven! Althans, Suus kan misschien vanuit haar vorige opleiding vrijwillig les gaan geven in Indonesie. Dit is iets wat ze heel erg graag wil, dus mocht dit door gaan dan zal ik hier blijven om te werken en zal zij eind mei weer deze kant op komen om nog enkele maanden mee rond te trekken.
Dit was het wel weer voor nu! Durf niet te zeggen hoe lang het weer gaat duren voordat ik weer een verhaal ga posten. De komende tijd zal ik weer wat burgelijker gaan leven. Een bestaan zonder wilde strandfeesten, jungletreks en mastruberende apen, maar een bestaan met hopelijk een baan en huishoudelijke taken zoals koken, wassen, boodschappen doen, de tuin onderhouden, de hond uitlaten en natuurlijk op zijn tijd heel lief en romantisch zijn voor mijn meisje! En om nou te schrijven met waar ik mijn booschappen doe, of met welke techniek ik een appel pluk of hoeveel drankjes ik op een dienblad kan serveren lijkt me niet echt boeiend voor jullie!!
Iedereen een super 2013 toegewenst met veel geluk, gezondheid, liefde, plezier en alle andere dingen die jullie je maar kunnen wensen!
Jullie zien me tegen de zomer wel weer een keer verschijnen!!
Ooh jaah de foto's vind je hier...
http://www.mijnalbum.nl/Album=ZEMJIOIV
-
01 Januari 2013 - 03:42
Pap En Mam:
Hey jongen, wat een geweldig verhaal en prachtige foto's. Wat is onze zoon volwassen geworden! Je excuses zijn aanvaard hoor. We zijn trots op je en we missen je ook! Niet het werk wat ik met je heb, haha. De ervaringen die jullie nu opdoen neem je de rest van je leven met je mee. Wellicht wordt je er een nog beter mens door. Nog heel veel plezier in Australië en we skypen snel. Een dikke knuffel voor jullie allebei. XX -
01 Januari 2013 - 10:45
Hanneke Jansen:
Ha die Tom!!
Jij ook de allerbeste wensen voor 2013 met veel liefde en gezondheid!! Wat een leuk verhaal weer om te lezen. Ik snap dat je jezelf wel tegen zult komen tijdens zo'n reis. Ik denk dat deze reis leerzamer is dan welke studie ook!!
Misschien ga je Marlies nog treffen in Australie, zou leuk zijn!! Ze had vandaag haar afscheidsfeest.
Tom, heel veel plezier in Australie en ik zie uit naar je voglende verhaal!
Groetjes Hanneke -
01 Januari 2013 - 15:45
Tijm:
Hi Tom & Suus,
wij willen jullie ook een heel gelukkig , gezond en avontuurlijk 2013 toewensen. Geniet er nog lekker van want de "crisis" in Europa kunnen jullienog ff lekker links laten liggen.
Ik heb weer genoten van je schitterend reisverhaal. We gaan zodadelijk naar de nieuwjaarsreceptie bij Bas en Margareth en zullen er eentje op jullie drinken. Wel apart om oud en nieuw te vieren met 30 graden. Voor mijn alweer 21 jaar geleden dat ik toen bij Paul en Karin in het zwembad lag. Wil je ook de groetjes doen aan Tante Suus en alle neven en nichten.
Geniet er lekker van en probeer nog een verhuizing mee te pikken naar the outback dit is ook iets wat je nooit zal vergeten. Met zo'n gigantische truck door de woestijn tussen de kangeroe's en struisvogels doorblazen.
Vele groetjes Tijm, Annelieke,Mijntje en Emmy
-
01 Januari 2013 - 16:05
Clara/Ton/Tim:
Tom en Suus
Jullie ook een heel gelukkig 2013 gewenst van ons.
Weer geweldig om het mooie verslag te lezen.
Fijn dat jou moeder dat aan me doorstuurt (wij kijken er steeds naar uit)
Hier was het gisteravond weer een spetterend nieuw jaar met veel knallen.
Leuk dat jullie Australië aan doen.
Frank en Marjolijn gaan van de zomer ook weer voor 6 weken.
Geniet ervan en heel veel groetjes van ons allemaal. -
02 Januari 2013 - 11:20
Giel:
Meurske,
Heb door de drank van de afgelopen dagen niet in de gaten gehad dat je weer een verhaal had gepost. Bedankt voor jullie kaartje man! Was echt leuk om de brievenbus open te doen en in een keer Tom en Suus te zien verschijnen :)
De feestdagen hier zijn goed verlopen, maar toch wat anders zonder de altijd duidelijk aanwezige meurs haha. Achja, volgend jaar ben je er gewoon weer bij. Veel plezier down under met z'n 2e en stuur toch maar wat foto's door, lijkt met wel leuk om alles terug te zien! Maak er wat van kerel, ook al moet je weer aan de slag.
Laat nog maar wat horen via watsapp, groetjes aan suus en tot spreeks.
-
02 Januari 2013 - 23:30
Ome Jeroen En Tante Suus En De Kids:
Hey tom en Suus
Wat een geweldig reisverslag als eerste wil ik jullie ook een gelukkig en liefdevol 2013 toewensen en tommy wat heb je toch allemaal al gezien en meegemaakt gewoon geweldig.
deze herinnering blijft voor eeuwig.
Geniet in Australie en in dee why waren wij 21 jaar geleden ook op huwelijksreis bij tante suus doe de familie daar de groetjes van ons en geniet er nog van en een dikke knuffel van jeroen suus bram en fleur -
04 Januari 2013 - 14:22
Marlies:
Hey Tom en Suus,
Wat een mooi verhaal, echt goed van je.
Hoop natuurlijk dat je in australie te burgerlijk word, want heb wel zin in een strand feestje met jullie. Wij zijn vandaag aangekomen in Hong Kong. Wij komen 8 mei (12:15 ) aan in Sydney en slapen de eerste 2 dagen bij bondi beach. Als ik een australiesche sim kaart heb, bel ik jullie.
Kus ralf en lies -
06 Januari 2013 - 14:38
Marjo:
Hoi Tom,
Krijg ik toch pas vandaag te horen dat je weer een heel mooi verhaal hebt neergezet.
Weer erg leuk om te lezen. En wat een mooie foto`s hebben jullie weer gemaakt.
Ik zie het , ook jij ontkomt er niet aan jezelf goed tegen te komen tijdens je lange reis.
Raar he dat je dan pas jezelf leert kennen. ( wat mij wel opvalt is dat jij jezelf pas door had nadat jullie bij de oerang oetangs op bezoek waren geweest :)
Jezelf ontdekken is niet altijd leuk , maar je word er zeker niet slechter van. Ik heb jou alleen maar leuk en gezellig mee gemaakt..... ga je nu nog leuker en nog gezelliger worden?
Jullie hebben al veel gezien en gedaan . Fijn dat je ons zo mee laat reizen. Als ik je foto`s bekijk weet ik zeker dat ik ooit ook een aantal van die mooie plaatsen wil bezoeken.
Tom ,veel liefs uit Lelystad. Pas goed op elkaar en wees lief voor Suus .
xxx Marjo -
09 Januari 2013 - 12:16
Vincent & Willeke:
Heeeeeeeeeee Tom!
Wauw, na onze reis van 3 maanden zijn we nu alweer ruim 3 maanden thuis. Na onze thuiskomst weer vrijwel meteen meegezogen in het gejaagde Nederlandse leventje.... werken, verhuizen, oom en tante geworden, opleiding, bla bla bla (*dit is tevens een waarschuwing*). Inmiddels zijn we begonnen aan ons fotoboek van ruim 4000 foto's (ja..) en dat is geweldig om te doen!! Regelmatig moeten we ff aan je denken als we foto's of bonnetjes terug zitten te kijken! Onze dagen in Pnom Penh waren gezellig! Hoewel.... ''gezellig'': de killing fields, het eten op de markt waar Vincent ziek van werd, het bloedhete kamertje waar jij zonder airco (respect!) sliep, hahaha! Nee, het was lachen en ge bent 'ne leuke gezellige Broabander en ik kan het wel waarderen dat je ontbijt (althans toen) met pork en rijst:).
Hopelijk kun je je overigens nog herinneren wie we zijn, want we kunnen ons ook zomaar voorstellen dat dat na honderden ontmoetingen een beetje lastig wordt........! We hebben elkaar ontmoet in Can Tho (Vietnam) en zaten samen op de slowboat naar Pnom Penh...
We hebben overigens nog niet al je verhalen gelezen, maar we zijn benieuwd hoe je liftavontuur is afgelopen, haha! Toch maar de bus naar Angkor genomen? En hoe lang ben je uiteindelijk in Angkor gebleven (*laaaaaaaang geleden denkt Tom*). Toen wij je verlieten duurde het nog maar een paar weekjes tot je vriendin kwam en jullie naar ik meen Nepal gingen. Hoe was dat!?!?!? Vincent en ik gaan waarschijnlijk komende zomer naar Nepal, dus ik ga je zeker mailen voor tips:). Sowieso ga ik je even mailen, want dit bericht wordt alweer veelste lang.
Beste Tom en Suus; veel plezier in Australie (NICE!). Pas op voor de bosbranden en HAVE FUN!
Liefs uit Amsterdam,
Vincent & Willeke -
07 Maart 2013 - 14:20
Marjo:
Hoi Tom ,
Nu ik je niet meer af en toe op skype zie ( meestal ergens in de verte)
Nog maar eens een berichtje via ''waar ben jij" Ik hoop tenminste dat je er nog eens op kijkt :)
Hoe gaat het down under? Mis je je vriendinnetje al een beetje?
Het schiet nog niet erg op hè in Ambon. Hopelijk gaat het volgende week wat lopen daar.
Wat een rot reis had Suus hè ...ze heeft er verdorie 30 uur over gedaan voor zo`n klein rot stukje....Balen hoor voor haar.
He Tommie het ga je goed groetjes uit lelystad van ons allemaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
